zwiotczeć

Polish

Etymology

From z- +‎ wiotczeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzvjɔt.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔtt͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: zwiot‧czeć

Verb

zwiotczeć pf (imperfective wiotczeć)

  1. (intransitive) to lose elasticity, to become or go limp
    Synonyms: sflaczeć, sparcieć

Conjugation
Conjugation of zwiotczeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zwiotczeć
future tense 1st zwiotczeję zwiotczejemy
2nd zwiotczejesz zwiotczejecie
3rd zwiotczeje zwiotczeją
impersonal zwiotczeje się
past tense 1st zwiotczałem,
-(e)m zwiotczał		 zwiotczałam,
-(e)m zwiotczała		 zwiotczałom,
-(e)m zwiotczało		 zwiotczeliśmy,
-(e)śmy zwiotczeli		 zwiotczałyśmy,
-(e)śmy zwiotczały
2nd zwiotczałeś,
-(e)ś zwiotczał		 zwiotczałaś,
-(e)ś zwiotczała		 zwiotczałoś,
-(e)ś zwiotczało		 zwiotczeliście,
-(e)ście zwiotczeli		 zwiotczałyście,
-(e)ście zwiotczały
3rd zwiotczał zwiotczała zwiotczało zwiotczeli zwiotczały
impersonal zwiotczano
conditional 1st zwiotczałbym,
bym zwiotczał		 zwiotczałabym,
bym zwiotczała		 zwiotczałobym,
bym zwiotczało		 zwiotczelibyśmy,
byśmy zwiotczeli		 zwiotczałybyśmy,
byśmy zwiotczały
2nd zwiotczałbyś,
byś zwiotczał		 zwiotczałabyś,
byś zwiotczała		 zwiotczałobyś,
byś zwiotczało		 zwiotczelibyście,
byście zwiotczeli		 zwiotczałybyście,
byście zwiotczały
3rd zwiotczałby,
by zwiotczał		 zwiotczałaby,
by zwiotczała		 zwiotczałoby,
by zwiotczało		 zwiotczeliby,
by zwiotczeli		 zwiotczałyby,
by zwiotczały
impersonal zwiotczano by
imperative 1st niech zwiotczeję zwiotczejmy
2nd zwiotczej zwiotczejcie
3rd niech zwiotczeje niech zwiotczeją
anterior adverbial participle zwiotczawszy
verbal noun zwiotczenie

Derived terms
adjective
noun
  • zwiotczenie

Further reading
  • zwiotczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zwiotczeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.