sparcieć

Polish

Etymology

From s- +‎ parcieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspar.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -art͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: spar‧cieć

Verb

sparcieć pf (imperfective parcieć)

  1. (intransitive) to lose elasticity, to lose firmness
    Synonyms: sflaczeć, zwiotczeć

Conjugation
Conjugation of sparcieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sparcieć
future tense 1st sparcieję sparciejemy
2nd sparciejesz sparciejecie
3rd sparcieje sparcieją
impersonal sparcieje się
past tense 1st sparciałem,
-(e)m sparciał		 sparciałam,
-(e)m sparciała		 sparciałom,
-(e)m sparciało		 sparcieliśmy,
-(e)śmy sparcieli		 sparciałyśmy,
-(e)śmy sparciały
2nd sparciałeś,
-(e)ś sparciał		 sparciałaś,
-(e)ś sparciała		 sparciałoś,
-(e)ś sparciało		 sparcieliście,
-(e)ście sparcieli		 sparciałyście,
-(e)ście sparciały
3rd sparciał sparciała sparciało sparcieli sparciały
impersonal sparciano
conditional 1st sparciałbym,
bym sparciał		 sparciałabym,
bym sparciała		 sparciałobym,
bym sparciało		 sparcielibyśmy,
byśmy sparcieli		 sparciałybyśmy,
byśmy sparciały
2nd sparciałbyś,
byś sparciał		 sparciałabyś,
byś sparciała		 sparciałobyś,
byś sparciało		 sparcielibyście,
byście sparcieli		 sparciałybyście,
byście sparciały
3rd sparciałby,
by sparciał		 sparciałaby,
by sparciała		 sparciałoby,
by sparciało		 sparcieliby,
by sparcieli		 sparciałyby,
by sparciały
impersonal sparciano by
imperative 1st niech sparcieję sparciejmy
2nd sparciej sparciejcie
3rd niech sparcieje niech sparcieją
anterior adverbial participle sparciawszy
verbal noun sparcenie

Derived terms
adjective
  • sparciały

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.