skumać

Polish

Etymology

From s- +‎ kumać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsku.mat͡ɕ/
  • Rhymes: -umat͡ɕ
  • Syllabification: sku‧mać

Verb

skumać pf (imperfective kumać)

  1. (transitive, colloquial) to catch, to get, to grok, to understand
    Synonyms: obczaić, pojąć, sczaić, skapować, zajarzyć, zrozumieć
  2. (reflexive with się, colloquial) to become friends with, to pal up [+ z (instrumental) = with someone]
    Synonyms: zakolegować się, zakumplować się

Conjugation
Conjugation of skumać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skumać
future tense 1st skumam skumamy
2nd skumasz skumacie
3rd skuma skumają
impersonal skuma się
past tense 1st skumałem,
-(e)m skumał		 skumałam,
-(e)m skumała		 skumałom,
-(e)m skumało		 skumaliśmy,
-(e)śmy skumali		 skumałyśmy,
-(e)śmy skumały
2nd skumałeś,
-(e)ś skumał		 skumałaś,
-(e)ś skumała		 skumałoś,
-(e)ś skumało		 skumaliście,
-(e)ście skumali		 skumałyście,
-(e)ście skumały
3rd skumał skumała skumało skumali skumały
impersonal skumano
conditional 1st skumałbym,
bym skumał		 skumałabym,
bym skumała		 skumałobym,
bym skumało		 skumalibyśmy,
byśmy skumali		 skumałybyśmy,
byśmy skumały
2nd skumałbyś,
byś skumał		 skumałabyś,
byś skumała		 skumałobyś,
byś skumało		 skumalibyście,
byście skumali		 skumałybyście,
byście skumały
3rd skumałby,
by skumał		 skumałaby,
by skumała		 skumałoby,
by skumało		 skumaliby,
by skumali		 skumałyby,
by skumały
impersonal skumano by
imperative 1st niech skumam skumajmy
2nd skumaj skumajcie
3rd niech skuma niech skumają
anterior adverbial participle skumawszy
verbal noun skumanie
adjective
verbs
  • pokumać pf
  • zakumać pf

Further reading
  • skumać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skumać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.