sczaić

Polish

Etymology

From s- +‎ czaić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈst͡ʂa.it͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ait͡ɕ
  • Syllabification: scza‧ić

Verb

sczaić pf (imperfective czaić)

  1. (transitive, slang) to get; to understand
    Synonyms: skapować, skumać, zajarzyć, zakapować

Conjugation
Conjugation of sczaić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sczaić
future tense 1st sczaję sczaimy
2nd sczaisz sczaicie
3rd sczai sczają
impersonal sczai się
past tense 1st sczaiłem,
-(e)m sczaił		 sczaiłam,
-(e)m sczaiła		 sczaiłom,
-(e)m sczaiło		 sczailiśmy,
-(e)śmy sczaili		 sczaiłyśmy,
-(e)śmy sczaiły
2nd sczaiłeś,
-(e)ś sczaił		 sczaiłaś,
-(e)ś sczaiła		 sczaiłoś,
-(e)ś sczaiło		 sczailiście,
-(e)ście sczaili		 sczaiłyście,
-(e)ście sczaiły
3rd sczaił sczaiła sczaiło sczaili sczaiły
impersonal sczajono
conditional 1st sczaiłbym,
bym sczaił		 sczaiłabym,
bym sczaiła		 sczaiłobym,
bym sczaiło		 sczailibyśmy,
byśmy sczaili		 sczaiłybyśmy,
byśmy sczaiły
2nd sczaiłbyś,
byś sczaił		 sczaiłabyś,
byś sczaiła		 sczaiłobyś,
byś sczaiło		 sczailibyście,
byście sczaili		 sczaiłybyście,
byście sczaiły
3rd sczaiłby,
by sczaił		 sczaiłaby,
by sczaiła		 sczaiłoby,
by sczaiło		 sczailiby,
by sczaili		 sczaiłyby,
by sczaiły
impersonal sczajono by
imperative 1st niech sczaję sczajmy
2nd sczaj sczajcie
3rd niech sczai niech sczają
passive adjectival participle sczajony sczajona sczajone sczajeni sczajone
anterior adverbial participle sczaiwszy
verbal noun sczajenie
verbs

Further reading
  • sczaić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sczaić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.