skruna
Icelandic
    
    Pronunciation
    
- IPA(key): /ˈskrʏːna/
- Rhymes: -ʏːna
Verb
    
skruna (weak verb, third-person singular past indicative skrunaði, supine skrunað)
Conjugation
    
skruna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að skruna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | skrunað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | skrunandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég skruna | við skrunum | present (nútíð) | ég skruni | við skrunum | 
| þú skrunar | þið skrunið | þú skrunir | þið skrunið | ||
| hann, hún, það skrunar | þeir, þær, þau skruna | hann, hún, það skruni | þeir, þær, þau skruni | ||
| past (þátíð) | ég skrunaði | við skrunuðum | past (þátíð) | ég skrunaði | við skrunuðum | 
| þú skrunaðir | þið skrunuðuð | þú skrunaðir | þið skrunuðuð | ||
| hann, hún, það skrunaði | þeir, þær, þau skrunuðu | hann, hún, það skrunaði | þeir, þær, þau skrunuðu | ||
| imperative (boðháttur) | skruna (þú) | skrunið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| skrunaðu | skruniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
skrunast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að skrunast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | skrunast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | skrunandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég skrunast | við skrunumst | present (nútíð) | ég skrunist | við skrunumst | 
| þú skrunast | þið skrunist | þú skrunist | þið skrunist | ||
| hann, hún, það skrunast | þeir, þær, þau skrunast | hann, hún, það skrunist | þeir, þær, þau skrunist | ||
| past (þátíð) | ég skrunaðist | við skrunuðumst | past (þátíð) | ég skrunaðist | við skrunuðumst | 
| þú skrunaðist | þið skrunuðust | þú skrunaðist | þið skrunuðust | ||
| hann, hún, það skrunaðist | þeir, þær, þau skrunuðust | hann, hún, það skrunaðist | þeir, þær, þau skrunuðust | ||
| imperative (boðháttur) | skrunast (þú) | skrunist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| skrunastu | skrunisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
skrunaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | skrunaður | skrunuð | skrunað | skrunaðir | skrunaðar | skrunuð | |
| accusative (þolfall) | skrunaðan | skrunaða | skrunað | skrunaða | skrunaðar | skrunuð | |
| dative (þágufall) | skrunuðum | skrunaðri | skrunuðu | skrunuðum | skrunuðum | skrunuðum | |
| genitive (eignarfall) | skrunaðs | skrunaðrar | skrunaðs | skrunaðra | skrunaðra | skrunaðra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | skrunaði | skrunaða | skrunaða | skrunuðu | skrunuðu | skrunuðu | |
| accusative (þolfall) | skrunaða | skrunuðu | skrunaða | skrunuðu | skrunuðu | skrunuðu | |
| dative (þágufall) | skrunaða | skrunuðu | skrunaða | skrunuðu | skrunuðu | skrunuðu | |
| genitive (eignarfall) | skrunaða | skrunuðu | skrunaða | skrunuðu | skrunuðu | skrunuðu | |
Related terms
    
- skrun (“scrolling”)
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.