rzyć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ritь.

Pronunciation
  • IPA(key): /ʐɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ɕ
  • Syllabification: rzyć
  • Homophones: żyć, żydź

Noun

rzyć f

  1. (dated, dialectal) buttocks, ass

Declension
Declension of rzyć
singular plural
nominative rzyć rzycie
genitive rzyci rzyci
dative rzyci rzyciom
accusative rzyć rzycie
instrumental rzycią rzyciami
locative rzyci rzyciach
vocative rzyci rzycie

Derived terms
nouns

Further reading
  • rzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.