przykazanie

Polish

Etymology

From przykazać +‎ -anie.

Pronunciation

IPA^(key): /pʂɨ.kaˈza.ɲɛ/
Audio (file)
Rhymes: -aɲɛ
Syllabification: przy‧ka‧za‧nie

Noun

przykazanie n

verbal noun of przykazać
commandment
Synonyms: nakaz, rozkaz, przykaz
(Christianity) commandment
Synonym: dekalog

Declension

Declension of przykazanie

	singular	plural
nominative	przykazanie	przykazania
genitive	przykazania	przykazań
dative	przykazaniu	przykazaniom
accusative	przykazanie	przykazania
instrumental	przykazaniem	przykazaniami
locative	przykazaniu	przykazaniach
vocative	przykazanie	przykazania

Related terms

noun

przykaz

phrases

verbs

Further reading

przykazanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
przykazanie in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.