osączyć

See also: osaczyć

Polish

Etymology

From o- +‎ sączyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈsɔn.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔnt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: o‧są‧czyć

Verb

osączyć pf (imperfective osączać)

  1. (transitive) to drain (to separate an excess liquid substance from something by putting it on something and letting the liquid drain from it or be absorbed into something else)

Conjugation
Conjugation of osączyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive osączyć
future tense 1st osączę osączymy
2nd osączysz osączycie
3rd osączy osączą
impersonal osączy się
past tense 1st osączyłem,
-(e)m osączył		 osączyłam,
-(e)m osączyła		 osączyłom,
-(e)m osączyło		 osączyliśmy,
-(e)śmy osączyli		 osączyłyśmy,
-(e)śmy osączyły
2nd osączyłeś,
-(e)ś osączył		 osączyłaś,
-(e)ś osączyła		 osączyłoś,
-(e)ś osączyło		 osączyliście,
-(e)ście osączyli		 osączyłyście,
-(e)ście osączyły
3rd osączył osączyła osączyło osączyli osączyły
impersonal osączono
conditional 1st osączyłbym,
bym osączył		 osączyłabym,
bym osączyła		 osączyłobym,
bym osączyło		 osączylibyśmy,
byśmy osączyli		 osączyłybyśmy,
byśmy osączyły
2nd osączyłbyś,
byś osączył		 osączyłabyś,
byś osączyła		 osączyłobyś,
byś osączyło		 osączylibyście,
byście osączyli		 osączyłybyście,
byście osączyły
3rd osączyłby,
by osączył		 osączyłaby,
by osączyła		 osączyłoby,
by osączyło		 osączyliby,
by osączyli		 osączyłyby,
by osączyły
impersonal osączono by
imperative 1st niech osączę osączmy
2nd osącz osączcie
3rd niech osączy niech osączą
passive adjectival participle osączony osączona osączone osączeni osączone
anterior adverbial participle osączywszy
verbal noun osączenie

Further reading
  • osączyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • osączyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.