oprawić

Polish

Etymology

From o- +‎ prawić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈpra.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: o‧pra‧wić

Verb

oprawić pf (imperfective oprawiać)

  1. (transitive) to bind (e.g. a book)
  2. (transitive) to frame, to mount
  3. (transitive) to skin, to flay, to prepare for eating

Conjugation
Conjugation of oprawić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oprawić
future tense 1st oprawię oprawimy
2nd oprawisz oprawicie
3rd oprawi oprawią
impersonal oprawi się
past tense 1st oprawiłem,
-(e)m oprawił		 oprawiłam,
-(e)m oprawiła		 oprawiłom,
-(e)m oprawiło		 oprawiliśmy,
-(e)śmy oprawili		 oprawiłyśmy,
-(e)śmy oprawiły
2nd oprawiłeś,
-(e)ś oprawił		 oprawiłaś,
-(e)ś oprawiła		 oprawiłoś,
-(e)ś oprawiło		 oprawiliście,
-(e)ście oprawili		 oprawiłyście,
-(e)ście oprawiły
3rd oprawił oprawiła oprawiło oprawili oprawiły
impersonal oprawiono
conditional 1st oprawiłbym,
bym oprawił		 oprawiłabym,
bym oprawiła		 oprawiłobym,
bym oprawiło		 oprawilibyśmy,
byśmy oprawili		 oprawiłybyśmy,
byśmy oprawiły
2nd oprawiłbyś,
byś oprawił		 oprawiłabyś,
byś oprawiła		 oprawiłobyś,
byś oprawiło		 oprawilibyście,
byście oprawili		 oprawiłybyście,
byście oprawiły
3rd oprawiłby,
by oprawił		 oprawiłaby,
by oprawiła		 oprawiłoby,
by oprawiło		 oprawiliby,
by oprawili		 oprawiłyby,
by oprawiły
impersonal oprawiono by
imperative 1st niech oprawię oprawmy
2nd opraw oprawcie
3rd niech oprawi niech oprawią
passive adjectival participle oprawiony oprawiona oprawione oprawieni oprawione
anterior adverbial participle oprawiwszy
verbal noun oprawienie

Derived terms
nouns
noun

Further reading
  • oprawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oprawić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.