odpocząć

Polish

Etymology

From od- +‎ począć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔtˈpɔ.t͡ʂɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: od‧po‧cząć

Verb

odpocząć pf (imperfective odpoczywać)

  1. (intransitive) to rest, to relax

Conjugation
Conjugation of odpocząć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odpocząć
future tense 1st odpocznę odpoczniemy
2nd odpoczniesz odpoczniecie
3rd odpocznie odpoczną
impersonal odpocznie się
past tense 1st odpocząłem,
-(e)m odpoczął		 odpoczęłam,
-(e)m odpoczęła		 odpoczęłom,
-(e)m odpoczęło		 odpoczęliśmy,
-(e)śmy odpoczęli		 odpoczęłyśmy,
-(e)śmy odpoczęły
2nd odpocząłeś,
-(e)ś odpoczął		 odpoczęłaś,
-(e)ś odpoczęła		 odpoczęłoś,
-(e)ś odpoczęło		 odpoczęliście,
-(e)ście odpoczęli		 odpoczęłyście,
-(e)ście odpoczęły
3rd odpoczął odpoczęła odpoczęło odpoczęli odpoczęły
impersonal odpoczęto
conditional 1st odpocząłbym,
bym odpoczął		 odpoczęłabym,
bym odpoczęła		 odpoczęłobym,
bym odpoczęło		 odpoczęlibyśmy,
byśmy odpoczęli		 odpoczęłybyśmy,
byśmy odpoczęły
2nd odpocząłbyś,
byś odpoczął		 odpoczęłabyś,
byś odpoczęła		 odpoczęłobyś,
byś odpoczęło		 odpoczęlibyście,
byście odpoczęli		 odpoczęłybyście,
byście odpoczęły
3rd odpocząłby,
by odpoczął		 odpoczęłaby,
by odpoczęła		 odpoczęłoby,
by odpoczęło		 odpoczęliby,
by odpoczęli		 odpoczęłyby,
by odpoczęły
impersonal odpoczęto by
imperative 1st niech odpocznę odpocznijmy
2nd odpocznij odpocznijcie
3rd niech odpocznie niech odpoczną
anterior adverbial participle odpocząwszy
verbal noun odpoczęcie
noun

Further reading
  • odpocząć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odpocząć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.