oddzwonić

Polish

Etymology

From od- +‎ dzwonić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔdˈd͡zvɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: od‧dzwo‧nić

Verb

oddzwonić pf (imperfective oddzwaniać)

  1. (intransitive) to call back [+ do (genitive) = someone]

Conjugation
Conjugation of oddzwonić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oddzwonić
future tense 1st oddzwonię oddzwonimy
2nd oddzwonisz oddzwonicie
3rd oddzwoni oddzwonią
impersonal oddzwoni się
past tense 1st oddzwoniłem,
-(e)m oddzwonił		 oddzwoniłam,
-(e)m oddzwoniła		 oddzwoniłom,
-(e)m oddzwoniło		 oddzwoniliśmy,
-(e)śmy oddzwonili		 oddzwoniłyśmy,
-(e)śmy oddzwoniły
2nd oddzwoniłeś,
-(e)ś oddzwonił		 oddzwoniłaś,
-(e)ś oddzwoniła		 oddzwoniłoś,
-(e)ś oddzwoniło		 oddzwoniliście,
-(e)ście oddzwonili		 oddzwoniłyście,
-(e)ście oddzwoniły
3rd oddzwonił oddzwoniła oddzwoniło oddzwonili oddzwoniły
impersonal oddzwoniono
conditional 1st oddzwoniłbym,
bym oddzwonił		 oddzwoniłabym,
bym oddzwoniła		 oddzwoniłobym,
bym oddzwoniło		 oddzwonilibyśmy,
byśmy oddzwonili		 oddzwoniłybyśmy,
byśmy oddzwoniły
2nd oddzwoniłbyś,
byś oddzwonił		 oddzwoniłabyś,
byś oddzwoniła		 oddzwoniłobyś,
byś oddzwoniło		 oddzwonilibyście,
byście oddzwonili		 oddzwoniłybyście,
byście oddzwoniły
3rd oddzwoniłby,
by oddzwonił		 oddzwoniłaby,
by oddzwoniła		 oddzwoniłoby,
by oddzwoniło		 oddzwoniliby,
by oddzwonili		 oddzwoniłyby,
by oddzwoniły
impersonal oddzwoniono by
imperative 1st niech oddzwonię oddzwońmy
2nd oddzwoń oddzwońcie
3rd niech oddzwoni niech oddzwonią
anterior adverbial participle oddzwoniwszy
verbal noun oddzwonienie

Further reading
  • oddzwonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oddzwonić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.