natrzeć

Polish

Etymology

From na- +‎ trzeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈna.tʂɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -atʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: na‧trzeć

Verb

natrzeć pf (imperfective nacierać)

  1. (transitive, reflexive) to rub down, to massage
  2. (intransitive) to attack, to assail [+ na (accusative) = something/someone]

Verb

natrzeć pf

  1. (transitive, cooking) to grate a large amount of, to shred a large amount of

Conjugation
Conjugation of natrzeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive natrzeć
future tense 1st natrę natrzemy
2nd natrzesz natrzecie
3rd natrze natrą
impersonal natrze się
past tense 1st natarłem,
-(e)m natarł		 natarłam,
-(e)m natarła		 natarłom,
-(e)m natarło		 natarliśmy,
-(e)śmy natarli		 natarłyśmy,
-(e)śmy natarły
2nd natarłeś,
-(e)ś natarł		 natarłaś,
-(e)ś natarła		 natarłoś,
-(e)ś natarło		 natarliście,
-(e)ście natarli		 natarłyście,
-(e)ście natarły
3rd natarł natarła natarło natarli natarły
impersonal natarto
conditional 1st natarłbym,
bym natarł		 natarłabym,
bym natarła		 natarłobym,
bym natarło		 natarlibyśmy,
byśmy natarli		 natarłybyśmy,
byśmy natarły
2nd natarłbyś,
byś natarł		 natarłabyś,
byś natarła		 natarłobyś,
byś natarło		 natarlibyście,
byście natarli		 natarłybyście,
byście natarły
3rd natarłby,
by natarł		 natarłaby,
by natarła		 natarłoby,
by natarło		 natarliby,
by natarli		 natarłyby,
by natarły
impersonal natarto by
imperative 1st niech natrę natrzyjmy
2nd natrzyj natrzyjcie
3rd niech natrze niech natrą
passive adjectival participle natarty natarta natarte natarci natarte
anterior adverbial participle natarłszy
verbal noun natarcie

Further reading
  • natrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • natrzeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.