nastręczać

Polish

Etymology

From nastręczyć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /nasˈtrɛn.t͡ʂat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛnt͡ʂat͡ɕ
  • Syllabification: nas‧trę‧czać

Verb

nastręczać impf (perfective nastręczyć)

  1. (transitive) to pander
    Synonym: stręczyć
  2. (reflexive with się, dated) to bechance, to befall, to happen
    Synonyms: nadarzać się, przytrafiać się
  3. (reflexive with się, dated) to impose oneself
    Synonym: narzucać się

Conjugation
Conjugation of nastręczać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nastręczać
present tense 1st nastręczam nastręczamy
2nd nastręczasz nastręczacie
3rd nastręcza nastręczają
impersonal nastręcza się
past tense 1st nastręczałem,
-(e)m nastręczał		 nastręczałam,
-(e)m nastręczała		 nastręczałom,
-(e)m nastręczało		 nastręczaliśmy,
-(e)śmy nastręczali		 nastręczałyśmy,
-(e)śmy nastręczały
2nd nastręczałeś,
-(e)ś nastręczał		 nastręczałaś,
-(e)ś nastręczała		 nastręczałoś,
-(e)ś nastręczało		 nastręczaliście,
-(e)ście nastręczali		 nastręczałyście,
-(e)ście nastręczały
3rd nastręczał nastręczała nastręczało nastręczali nastręczały
impersonal nastręczano
future tense 1st będę nastręczał,
będę nastręczać		 będę nastręczała,
będę nastręczać		 będę nastręczało,
będę nastręczać		 będziemy nastręczali,
będziemy nastręczać		 będziemy nastręczały,
będziemy nastręczać
2nd będziesz nastręczał,
będziesz nastręczać		 będziesz nastręczała,
będziesz nastręczać		 będziesz nastręczało,
będziesz nastręczać		 będziecie nastręczali,
będziecie nastręczać		 będziecie nastręczały,
będziecie nastręczać
3rd będzie nastręczał,
będzie nastręczać		 będzie nastręczała,
będzie nastręczać		 będzie nastręczało,
będzie nastręczać		 będą nastręczali,
będą nastręczać		 będą nastręczały,
będą nastręczać
impersonal będzie nastręczać się
conditional 1st nastręczałbym,
bym nastręczał		 nastręczałabym,
bym nastręczała		 nastręczałobym,
bym nastręczało		 nastręczalibyśmy,
byśmy nastręczali		 nastręczałybyśmy,
byśmy nastręczały
2nd nastręczałbyś,
byś nastręczał		 nastręczałabyś,
byś nastręczała		 nastręczałobyś,
byś nastręczało		 nastręczalibyście,
byście nastręczali		 nastręczałybyście,
byście nastręczały
3rd nastręczałby,
by nastręczał		 nastręczałaby,
by nastręczała		 nastręczałoby,
by nastręczało		 nastręczaliby,
by nastręczali		 nastręczałyby,
by nastręczały
impersonal nastręczano by
imperative 1st niech nastręczam nastręczajmy
2nd nastręczaj nastręczajcie
3rd niech nastręcza niech nastręczają
active adjectival participle nastręczający nastręczająca nastręczające nastręczający nastręczające
passive adjectival participle nastręczany nastręczana nastręczane nastręczani nastręczane
contemporary adverbial participle nastręczając
verbal noun nastręczanie
noun

Further reading
  • nastręczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nastręczać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.