kveikja

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkʰveiːca/
    Rhymes: -eiːca

Verb

kveikja (weak verb, third-person singular past indicative kveikti, supine kveikt)

  1. to light, start (a fire), turn on (a light); also used of electric appliances and lamps with the preposition á (“on”).
    að kveikja eld
    to light a fire

Conjugation
kveikja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að kveikja
supine
(sagnbót)		 kveikt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 kveikjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég kveiki við kveikjum present
(nútíð)		 ég kveiki við kveikjum
þú kveikir þið kveikið þú kveikir þið kveikið
hann, hún, það kveikir þeir, þær, þau kveikja hann, hún, það kveiki þeir, þær, þau kveiki
past
(þátíð)		 ég kveikti við kveiktum past
(þátíð)		 ég kveikti við kveiktum
þú kveiktir þið kveiktuð þú kveiktir þið kveiktuð
hann, hún, það kveikti þeir, þær, þau kveiktu hann, hún, það kveikti þeir, þær, þau kveiktu
imperative
(boðháttur)		 kveik (þú) kveikið (þið)
Forms with appended personal pronoun
kveiktu kveikiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kveikjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að kveikjast
supine
(sagnbót)		 kveikst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 kveikjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég kveikist við kveikjumst present
(nútíð)		 ég kveikist við kveikjumst
þú kveikist þið kveikist þú kveikist þið kveikist
hann, hún, það kveikist þeir, þær, þau kveikjast hann, hún, það kveikist þeir, þær, þau kveikist
past
(þátíð)		 ég kveiktist við kveiktumst past
(þátíð)		 ég kveiktist við kveiktumst
þú kveiktist þið kveiktust þú kveiktist þið kveiktust
hann, hún, það kveiktist þeir, þær, þau kveiktust hann, hún, það kveiktist þeir, þær, þau kveiktust
imperative
(boðháttur)		 kveikst (þú) kveikist (þið)
Forms with appended personal pronoun
kveikstu kveikisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kveiktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 kveiktur kveikt kveikt kveiktir kveiktar kveikt
accusative
(þolfall)		 kveiktan kveikta kveikt kveikta kveiktar kveikt
dative
(þágufall)		 kveiktum kveiktri kveiktu kveiktum kveiktum kveiktum
genitive
(eignarfall)		 kveikts kveiktrar kveikts kveiktra kveiktra kveiktra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 kveikti kveikta kveikta kveiktu kveiktu kveiktu
accusative
(þolfall)		 kveikta kveiktu kveikta kveiktu kveiktu kveiktu
dative
(þágufall)		 kveikta kveiktu kveikta kveiktu kveiktu kveiktu
genitive
(eignarfall)		 kveikta kveiktu kveikta kveiktu kveiktu kveiktu

Noun

kveikja f (genitive singular kveikju, nominative plural kveikjur)

  1. something that starts a series of events
  2. inspiration

Declension
declension of kveikja
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative kveikja kveikjan kveikjur kveikjurnar
accusative kveikju kveikjuna kveikjur kveikjurnar
dative kveikju kveikjunni kveikjum kveikjunum
genitive kveikju kveikjunnar kveikja kveikjanna

Noun

kveikja m

  1. indefinite genitive plural of kveikur
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.