kutit
Czech
    
    Etymology
    
Inherited from Old Czech kutiti, from Proto-Slavic *kutiti.
Pronunciation
    
- IPA(key): [ˈkucɪt]
 
Verb
    
kutit impf
Conjugation
    
Conjugation
| Infinitive | kutit, kutiti | Active adjective | kutící | 
|---|---|---|---|
| Verbal noun | — | Passive adjective | — | 
| Present forms | indicative | imperative | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | kutím | kutíme | — | kuťme | 
| 2nd person | kutíš | kutíte | kuť | kuťte | 
| 3rd person | kutí | kutí | — | — | 
| The future tense: a combination of a future form of být + infinitive kutit. | 
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | kutil | kutili | kutěn | kutěni | 
| masculine inanimate | kutily | kutěny | ||
| feminine | kutila | kutěna | ||
| neuter | kutilo | kutila | kutěno | kutěna | 
| Transgressives | present | past | 
|---|---|---|
| masculine singular | kutě | — | 
| feminine + neuter singular | kutíc | — | 
| plural | kutíce | — | 
Derived terms
    
- nakutit
 - okutit
 - skutit
 - ukutit
 - vykutit
 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.