kæla

Icelandic

Etymology

From Old Norse kœla, from Proto-Germanic *kōlijaną. Causative of kala.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈcʰaiːla/
  • Rhymes: -aiːla

Verb

kæla (weak verb, third-person singular past indicative kældi, supine kælt)

  1. to cool (down), refrigerate

Conjugation
kæla — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að kæla
supine
(sagnbót)		 kælt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 kælandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég kæli við kælum present
(nútíð)		 ég kæli við kælum
þú kælir þið kælið þú kælir þið kælið
hann, hún, það kælir þeir, þær, þau kæla hann, hún, það kæli þeir, þær, þau kæli
past
(þátíð)		 ég kældi við kældum past
(þátíð)		 ég kældi við kældum
þú kældir þið kælduð þú kældir þið kælduð
hann, hún, það kældi þeir, þær, þau kældu hann, hún, það kældi þeir, þær, þau kældu
imperative
(boðháttur)		 kæl (þú) kælið (þið)
Forms with appended personal pronoun
kældu kæliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kælast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að kælast
supine
(sagnbót)		 kælst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 kælandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég kælist við kælumst present
(nútíð)		 ég kælist við kælumst
þú kælist þið kælist þú kælist þið kælist
hann, hún, það kælist þeir, þær, þau kælast hann, hún, það kælist þeir, þær, þau kælist
past
(þátíð)		 ég kældist við kældumst past
(þátíð)		 ég kældist við kældumst
þú kældist þið kældust þú kældist þið kældust
hann, hún, það kældist þeir, þær, þau kældust hann, hún, það kældist þeir, þær, þau kældust
imperative
(boðháttur)		 kælst (þú) kælist (þið)
Forms with appended personal pronoun
kælstu kælisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kældur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 kældur kæld kælt kældir kældar kæld
accusative
(þolfall)		 kældan kælda kælt kælda kældar kæld
dative
(þágufall)		 kældum kældri kældu kældum kældum kældum
genitive
(eignarfall)		 kælds kældrar kælds kældra kældra kældra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 kældi kælda kælda kældu kældu kældu
accusative
(þolfall)		 kælda kældu kælda kældu kældu kældu
dative
(þágufall)		 kælda kældu kælda kældu kældu kældu
genitive
(eignarfall)		 kælda kældu kælda kældu kældu kældu

Noun

kæla f (genitive singular kælu, nominative plural kælur)

  1. coolness

Usage notes
  • The plural form is rare; the word is generally only found in the singular.

Declension
declension of kæla
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative kæla kælan kælur kælurnar
accusative kælu kæluna kælur kælurnar
dative kælu kælunni kælum kælunum
genitive kælu kælunnar kæla kælanna
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.