innrita

Icelandic

Etymology

From inn- (“in-”) +‎ rita (“to write”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɪn(ː)rɪːta/

Verb

innrita (weak verb, third-person singular past indicative innritaði, supine innritað)

  1. (transitive, with accusative) to enrol

Conjugation
innrita — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að innrita
supine
(sagnbót)		 innritað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 innritandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég innrita við innritum present
(nútíð)		 ég innriti við innritum
þú innritar þið innritið þú innritir þið innritið
hann, hún, það innritar þeir, þær, þau innrita hann, hún, það innriti þeir, þær, þau innriti
past
(þátíð)		 ég innritaði við innrituðum past
(þátíð)		 ég innritaði við innrituðum
þú innritaðir þið innrituðuð þú innritaðir þið innrituðuð
hann, hún, það innritaði þeir, þær, þau innrituðu hann, hún, það innritaði þeir, þær, þau innrituðu
imperative
(boðháttur)		 innrita (þú) innritið (þið)
Forms with appended personal pronoun
innritaðu innritiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
innritast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að innritast
supine
(sagnbót)		 innritast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 innritandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég innritast við innritumst present
(nútíð)		 ég innritist við innritumst
þú innritast þið innritist þú innritist þið innritist
hann, hún, það innritast þeir, þær, þau innritast hann, hún, það innritist þeir, þær, þau innritist
past
(þátíð)		 ég innritaðist við innrituðumst past
(þátíð)		 ég innritaðist við innrituðumst
þú innritaðist þið innrituðust þú innritaðist þið innrituðust
hann, hún, það innritaðist þeir, þær, þau innrituðust hann, hún, það innritaðist þeir, þær, þau innrituðust
imperative
(boðháttur)		 innritast (þú) innritist (þið)
Forms with appended personal pronoun
innritastu innritisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
innritaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 innritaður innrituð innritað innritaðir innritaðar innrituð
accusative
(þolfall)		 innritaðan innritaða innritað innritaða innritaðar innrituð
dative
(þágufall)		 innrituðum innritaðri innrituðu innrituðum innrituðum innrituðum
genitive
(eignarfall)		 innritaðs innritaðrar innritaðs innritaðra innritaðra innritaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 innritaði innritaða innritaða innrituðu innrituðu innrituðu
accusative
(þolfall)		 innritaða innrituðu innritaða innrituðu innrituðu innrituðu
dative
(þágufall)		 innritaða innrituðu innritaða innrituðu innrituðu innrituðu
genitive
(eignarfall)		 innritaða innrituðu innritaða innrituðu innrituðu innrituðu

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.