dostarczyć

Polish

From do- +‎ starczyć.

dostarczyć pf (imperfective dostarczać)

(transitive, automotive, transport) to deliver (to bring or transport something to its destination)
Synonyms: doręczyć, dowieźć
(transitive) to bring (to become the source of something)

Conjugation of dostarczyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dostarczyć
future tense	1^st	dostarczę			dostarczymy
	2^nd	dostarczysz			dostarczycie
	3^rd	dostarczy			dostarczą
	impersonal	dostarczy się
past tense	1^st	dostarczyłem, -(e)m dostarczył	dostarczyłam, -(e)m dostarczyła	dostarczyłom, -(e)m dostarczyło	dostarczyliśmy, -(e)śmy dostarczyli	dostarczyłyśmy, -(e)śmy dostarczyły
	2^nd	dostarczyłeś, -(e)ś dostarczył	dostarczyłaś, -(e)ś dostarczyła	dostarczyłoś, -(e)ś dostarczyło	dostarczyliście, -(e)ście dostarczyli	dostarczyłyście, -(e)ście dostarczyły
	3^rd	dostarczył	dostarczyła	dostarczyło	dostarczyli	dostarczyły
	impersonal	dostarczono
conditional	1^st	dostarczyłbym, bym dostarczył	dostarczyłabym, bym dostarczyła	dostarczyłobym, bym dostarczyło	dostarczylibyśmy, byśmy dostarczyli	dostarczyłybyśmy, byśmy dostarczyły
	2^nd	dostarczyłbyś, byś dostarczył	dostarczyłabyś, byś dostarczyła	dostarczyłobyś, byś dostarczyło	dostarczylibyście, byście dostarczyli	dostarczyłybyście, byście dostarczyły
	3^rd	dostarczyłby, by dostarczył	dostarczyłaby, by dostarczyła	dostarczyłoby, by dostarczyło	dostarczyliby, by dostarczyli	dostarczyłyby, by dostarczyły
	impersonal	dostarczono by
imperative	1^st	niech dostarczę			dostarczmy
	2^nd	dostarcz			dostarczcie
	3^rd	niech dostarczy			niech dostarczą
passive adjectival participle		dostarczony	dostarczona	dostarczone	dostarczeni	dostarczone
anterior adverbial participle		dostarczywszy
verbal noun		dostarczenie

nouns