diffringo
Latin
    
    Alternative forms
    
- dīfringō
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /difˈfrin.ɡoː/, [d̪ɪfˈfrɪŋɡoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /difˈfrin.ɡo/, [d̪ifˈfriŋɡo]
Verb
    
diffringō (present infinitive diffringere, perfect active diffrēgī, supine diffrāctum); third conjugation
- to shatter (break into pieces)
Conjugation
    
| Conjugation of diffringō (third conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | diffringō | diffringis | diffringit | diffringimus | diffringitis | diffringunt | 
| imperfect | diffringēbam | diffringēbās | diffringēbat | diffringēbāmus | diffringēbātis | diffringēbant | |
| future | diffringam | diffringēs | diffringet | diffringēmus | diffringētis | diffringent | |
| perfect | diffrēgī | diffrēgistī | diffrēgit | diffrēgimus | diffrēgistis | diffrēgērunt, diffrēgēre | |
| pluperfect | diffrēgeram | diffrēgerās | diffrēgerat | diffrēgerāmus | diffrēgerātis | diffrēgerant | |
| future perfect | diffrēgerō | diffrēgeris | diffrēgerit | diffrēgerimus | diffrēgeritis | diffrēgerint | |
| passive | present | diffringor | diffringeris, diffringere | diffringitur | diffringimur | diffringiminī | diffringuntur | 
| imperfect | diffringēbar | diffringēbāris, diffringēbāre | diffringēbātur | diffringēbāmur | diffringēbāminī | diffringēbantur | |
| future | diffringar | diffringēris, diffringēre | diffringētur | diffringēmur | diffringēminī | diffringentur | |
| perfect | diffrāctus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | diffrāctus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | diffrāctus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | diffringam | diffringās | diffringat | diffringāmus | diffringātis | diffringant | 
| imperfect | diffringerem | diffringerēs | diffringeret | diffringerēmus | diffringerētis | diffringerent | |
| perfect | diffrēgerim | diffrēgerīs | diffrēgerit | diffrēgerīmus | diffrēgerītis | diffrēgerint | |
| pluperfect | diffrēgissem | diffrēgissēs | diffrēgisset | diffrēgissēmus | diffrēgissētis | diffrēgissent | |
| passive | present | diffringar | diffringāris, diffringāre | diffringātur | diffringāmur | diffringāminī | diffringantur | 
| imperfect | diffringerer | diffringerēris, diffringerēre | diffringerētur | diffringerēmur | diffringerēminī | diffringerentur | |
| perfect | diffrāctus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | diffrāctus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | diffringe | — | — | diffringite | — | 
| future | — | diffringitō | diffringitō | — | diffringitōte | diffringuntō | |
| passive | present | — | diffringere | — | — | diffringiminī | — | 
| future | — | diffringitor | diffringitor | — | — | diffringuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | diffringere | diffrēgisse | diffrāctūrum esse | diffringī | diffrāctum esse | diffrāctum īrī | |
| participles | diffringēns | — | diffrāctūrus | — | diffrāctus | diffringendus, diffringundus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| diffringendī | diffringendō | diffringendum | diffringendō | diffrāctum | diffrāctū | ||
References
    
- “diffringo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- diffringo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.