defrico
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈdeː.fri.koː/, [ˈd̪eːfrɪkoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈde.fri.ko/, [ˈd̪ɛːfriko]
Verb
dēfricō (present infinitive dēfricāre, perfect active dēfricuī, supine dēfrictum or dēfricātum); first conjugation
- to rub off or down
Conjugation
| Conjugation of dēfricō (first conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | dēfricō | dēfricās | dēfricat | dēfricāmus | dēfricātis | dēfricant |
| imperfect | dēfricābam | dēfricābās | dēfricābat | dēfricābāmus | dēfricābātis | dēfricābant | |
| future | dēfricābō | dēfricābis | dēfricābit | dēfricābimus | dēfricābitis | dēfricābunt | |
| perfect | dēfricuī | dēfricuistī | dēfricuit | dēfricuimus | dēfricuistis | dēfricuērunt, dēfricuēre | |
| pluperfect | dēfricueram | dēfricuerās | dēfricuerat | dēfricuerāmus | dēfricuerātis | dēfricuerant | |
| future perfect | dēfricuerō | dēfricueris | dēfricuerit | dēfricuerimus | dēfricueritis | dēfricuerint | |
| passive | present | dēfricor | dēfricāris, dēfricāre |
dēfricātur | dēfricāmur | dēfricāminī | dēfricantur |
| imperfect | dēfricābar | dēfricābāris, dēfricābāre |
dēfricābātur | dēfricābāmur | dēfricābāminī | dēfricābantur | |
| future | dēfricābor | dēfricāberis, dēfricābere |
dēfricābitur | dēfricābimur | dēfricābiminī | dēfricābuntur | |
| perfect | dēfrictus or dēfricātus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | dēfrictus or dēfricātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | dēfrictus or dēfricātus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | dēfricem | dēfricēs | dēfricet | dēfricēmus | dēfricētis | dēfricent |
| imperfect | dēfricārem | dēfricārēs | dēfricāret | dēfricārēmus | dēfricārētis | dēfricārent | |
| perfect | dēfricuerim | dēfricuerīs | dēfricuerit | dēfricuerīmus | dēfricuerītis | dēfricuerint | |
| pluperfect | dēfricuissem | dēfricuissēs | dēfricuisset | dēfricuissēmus | dēfricuissētis | dēfricuissent | |
| passive | present | dēfricer | dēfricēris, dēfricēre |
dēfricētur | dēfricēmur | dēfricēminī | dēfricentur |
| imperfect | dēfricārer | dēfricārēris, dēfricārēre |
dēfricārētur | dēfricārēmur | dēfricārēminī | dēfricārentur | |
| perfect | dēfrictus or dēfricātus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | dēfrictus or dēfricātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | dēfricā | — | — | dēfricāte | — |
| future | — | dēfricātō | dēfricātō | — | dēfricātōte | dēfricantō | |
| passive | present | — | dēfricāre | — | — | dēfricāminī | — |
| future | — | dēfricātor | dēfricātor | — | — | dēfricantor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | dēfricāre | dēfricuisse | dēfrictūrum esse, dēfricātūrum esse |
dēfricārī | dēfrictum esse, dēfricātum esse |
dēfrictum īrī, dēfricātum īrī | |
| participles | dēfricāns | — | dēfrictūrus, dēfricātūrus |
— | dēfrictus, dēfricātus |
dēfricandus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| dēfricandī | dēfricandō | dēfricandum | dēfricandō | dēfrictum, dēfricātum |
dēfrictū, dēfricātū | ||
References
- “defrico”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “defrico”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- defrico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.