dásama
See also: dasama
Icelandic
    
    Verb
    
dásama (weak verb, third-person singular past indicative dásamaði, supine dásamað)
Conjugation
    
dásama — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að dásama | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | dásamað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | dásamandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég dásama | við dásömum | present (nútíð) | ég dásami | við dásömum | 
| þú dásamar | þið dásamið | þú dásamir | þið dásamið | ||
| hann, hún, það dásamar | þeir, þær, þau dásama | hann, hún, það dásami | þeir, þær, þau dásami | ||
| past (þátíð) | ég dásamaði | við dásömuðum | past (þátíð) | ég dásamaði | við dásömuðum | 
| þú dásamaðir | þið dásömuðuð | þú dásamaðir | þið dásömuðuð | ||
| hann, hún, það dásamaði | þeir, þær, þau dásömuðu | hann, hún, það dásamaði | þeir, þær, þau dásömuðu | ||
| imperative (boðháttur) | dásama (þú) | dásamið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| dásamaðu | dásamiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
dásamast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að dásamast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | dásamast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | dásamandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég dásamast | við dásömumst | present (nútíð) | ég dásamist | við dásömumst | 
| þú dásamast | þið dásamist | þú dásamist | þið dásamist | ||
| hann, hún, það dásamast | þeir, þær, þau dásamast | hann, hún, það dásamist | þeir, þær, þau dásamist | ||
| past (þátíð) | ég dásamaðist | við dásömuðumst | past (þátíð) | ég dásamaðist | við dásömuðumst | 
| þú dásamaðist | þið dásömuðust | þú dásamaðist | þið dásömuðust | ||
| hann, hún, það dásamaðist | þeir, þær, þau dásömuðust | hann, hún, það dásamaðist | þeir, þær, þau dásömuðust | ||
| imperative (boðháttur) | dásamast (þú) | dásamist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| dásamastu | dásamisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
dásamaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | dásamaður | dásömuð | dásamað | dásamaðir | dásamaðar | dásömuð | |
| accusative (þolfall) | dásamaðan | dásamaða | dásamað | dásamaða | dásamaðar | dásömuð | |
| dative (þágufall) | dásömuðum | dásamaðri | dásömuðu | dásömuðum | dásömuðum | dásömuðum | |
| genitive (eignarfall) | dásamaðs | dásamaðrar | dásamaðs | dásamaðra | dásamaðra | dásamaðra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | dásamaði | dásamaða | dásamaða | dásömuðu | dásömuðu | dásömuðu | |
| accusative (þolfall) | dásamaða | dásömuðu | dásamaða | dásömuðu | dásömuðu | dásömuðu | |
| dative (þágufall) | dásamaða | dásömuðu | dásamaða | dásömuðu | dásömuðu | dásömuðu | |
| genitive (eignarfall) | dásamaða | dásömuðu | dásamaða | dásömuðu | dásömuðu | dásömuðu | |
Related terms
    
- dásamlega
- dásamlegur
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.