crematorium

From New Latin crematorium.

• (UK) IPA^(key): /kɹɛməˈtɔːɹɪəm/

• Audio (Southern England)

  (file)

• (US) IPA^(key): /kɹɛməˈtɔːɹɪəm/, /kɹiːməˈtɔːɹi.əm/

crematorium (plural crematoriums or crematoria)

1. A place where the bodies of dead people are cremated.

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

• IPA^(key): /ˌkreː.maːˈtoː.ri.ʏm/
• Hyphenation: cre‧ma‧to‧ri‧um

• Audio

  (file)

• Rhymes: -oːriʏm

crematorium n (plural crematoria or crematoriums, diminutive crematoriumpje n)

1. A crematorium, a crematory.
   • 1876 November 23, “Crematie”, in Java-bode, volume 25, number 277, page 3:

     De afgevaardigden naar Dresden, dr. Egeling en dr. Hoogewerff, brachten verslag uit van het aldaar gehouden kongres; daarbij werden overgelegd eenige exemplaren van de stenographische verhandelingen van het 'kongres, photographieën van teekeningen en plannen voor een groot crematorium van de ingenieur Pieper en den architekt Lilienthal, en van den Siemenschen oven, en Beilagen v. d. Augsburgschen Allgem. Zeitung waarin de redevoeringen van prof. Kinkel is^[sic] opgenomen.

     (please add an English translation of this quotation)

• → Indonesian: krèmatorium

cremō +‎ -tōrium

• (Classical) IPA^(key): /kre.maːˈtoː.ri.um/, [krɛmäːˈt̪oːriʊ̃ˑ]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /kre.maˈto.ri.um/, [kremäˈt̪ɔːrium]

cremātōrium n (genitive cremātōriī or cremātōrī); second declension

1. (New Latin) crematorium

Second-declension noun (neuter).

¹Found in older Latin (until the Augustan Age).