blekotać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish blekotać, blegotać. By surface analysis, blekot +‎ -otać.

Pronunciation
  • IPA(key): /blɛˈkɔ.tat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔtat͡ɕ
  • Syllabification: ble‧ko‧tać

Verb

blekotać impf

  1. (archaic, intransitive) to scold
    Synonyms: besztać, ganić, karcić, łajać, objeżdżać, obtańcowywać, ochrzaniać, opieprzać, opierdalać, rugać, sztorcować, strofować, upominać, napominać
  2. (archaic, intransitive) to blather
    Synonym: pleść

Conjugation
Conjugation of blekotać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive blekotać
present tense 1st blekoczę blekoczemy
2nd blekoczesz blekoczecie
3rd blekocze blekoczą
impersonal blekocze się
past tense 1st blekotałem,
-(e)m blekotał		 blekotałam,
-(e)m blekotała		 blekotałom,
-(e)m blekotało		 blekotaliśmy,
-(e)śmy blekotali		 blekotałyśmy,
-(e)śmy blekotały
2nd blekotałeś,
-(e)ś blekotał		 blekotałaś,
-(e)ś blekotała		 blekotałoś,
-(e)ś blekotało		 blekotaliście,
-(e)ście blekotali		 blekotałyście,
-(e)ście blekotały
3rd blekotał blekotała blekotało blekotali blekotały
impersonal blekotano
future tense 1st będę blekotał,
będę blekotać		 będę blekotała,
będę blekotać		 będę blekotało,
będę blekotać		 będziemy blekotali,
będziemy blekotać		 będziemy blekotały,
będziemy blekotać
2nd będziesz blekotał,
będziesz blekotać		 będziesz blekotała,
będziesz blekotać		 będziesz blekotało,
będziesz blekotać		 będziecie blekotali,
będziecie blekotać		 będziecie blekotały,
będziecie blekotać
3rd będzie blekotał,
będzie blekotać		 będzie blekotała,
będzie blekotać		 będzie blekotało,
będzie blekotać		 będą blekotali,
będą blekotać		 będą blekotały,
będą blekotać
impersonal będzie blekotać się
conditional 1st blekotałbym,
bym blekotał		 blekotałabym,
bym blekotała		 blekotałobym,
bym blekotało		 blekotalibyśmy,
byśmy blekotali		 blekotałybyśmy,
byśmy blekotały
2nd blekotałbyś,
byś blekotał		 blekotałabyś,
byś blekotała		 blekotałobyś,
byś blekotało		 blekotalibyście,
byście blekotali		 blekotałybyście,
byście blekotały
3rd blekotałby,
by blekotał		 blekotałaby,
by blekotała		 blekotałoby,
by blekotało		 blekotaliby,
by blekotali		 blekotałyby,
by blekotały
impersonal blekotano by
imperative 1st niech blekoczę blekoczmy
2nd blekocz blekoczcie
3rd niech blekocze niech blekoczą
active adjectival participle blekoczący blekocząca blekoczące blekoczący blekoczące
contemporary adverbial participle blekocząc
verbal noun blekotanie

or:

Conjugation of blekotać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive blekotać
present tense 1st blekocę blekocemy
2nd blekocesz blekocecie
3rd blekoce blekocą
impersonal blekoce się
past tense 1st blekotałem,
-(e)m blekotał		 blekotałam,
-(e)m blekotała		 blekotałom,
-(e)m blekotało		 blekotaliśmy,
-(e)śmy blekotali		 blekotałyśmy,
-(e)śmy blekotały
2nd blekotałeś,
-(e)ś blekotał		 blekotałaś,
-(e)ś blekotała		 blekotałoś,
-(e)ś blekotało		 blekotaliście,
-(e)ście blekotali		 blekotałyście,
-(e)ście blekotały
3rd blekotał blekotała blekotało blekotali blekotały
impersonal blekotano
future tense 1st będę blekotał,
będę blekotać		 będę blekotała,
będę blekotać		 będę blekotało,
będę blekotać		 będziemy blekotali,
będziemy blekotać		 będziemy blekotały,
będziemy blekotać
2nd będziesz blekotał,
będziesz blekotać		 będziesz blekotała,
będziesz blekotać		 będziesz blekotało,
będziesz blekotać		 będziecie blekotali,
będziecie blekotać		 będziecie blekotały,
będziecie blekotać
3rd będzie blekotał,
będzie blekotać		 będzie blekotała,
będzie blekotać		 będzie blekotało,
będzie blekotać		 będą blekotali,
będą blekotać		 będą blekotały,
będą blekotać
impersonal będzie blekotać się
conditional 1st blekotałbym,
bym blekotał		 blekotałabym,
bym blekotała		 blekotałobym,
bym blekotało		 blekotalibyśmy,
byśmy blekotali		 blekotałybyśmy,
byśmy blekotały
2nd blekotałbyś,
byś blekotał		 blekotałabyś,
byś blekotała		 blekotałobyś,
byś blekotało		 blekotalibyście,
byście blekotali		 blekotałybyście,
byście blekotały
3rd blekotałby,
by blekotał		 blekotałaby,
by blekotała		 blekotałoby,
by blekotało		 blekotaliby,
by blekotali		 blekotałyby,
by blekotały
impersonal blekotano by
imperative 1st niech blekocę blekoczmy
2nd blekocz blekoczcie
3rd niech blekoce niech blekocą
active adjectival participle blekocący blekocąca blekocące blekocący blekocące
contemporary adverbial participle blekocąc
verbal noun blekotanie
nouns

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.