Yeşim

See also: yeşim

Turkish

Etymology

From yeşim (“jasper”), from Classical Persian یشم (yašm).

Pronunciation
  • Hyphenation: Ye‧şim

Proper noun

Yeşim

  1. a female given name from Persian

Declension
    declension of Yeşim
singular plural
nominative Yeşim Yeşimler / Yeşim'ler
accusative Yeşim'i Yeşimleri / Yeşim'leri
dative Yeşim'e Yeşimlere / Yeşim'lere
locative Yeşim'de Yeşimlerde / Yeşim'lerde
ablative Yeşim'den Yeşimlerden / Yeşim'lerden
genitive Yeşim'in Yeşimlerin / Yeşim'lerin
    possessive of Yeşim
singular plural
benim (my) Yeşim'im Yeşimlerim / Yeşim'lerim
senin (your) Yeşim'in Yeşimlerin / Yeşim'lerin
onun (his/her/its) Yeşim'i Yeşimleri / Yeşim'leri
bizim (our) Yeşim'imiz Yeşimlerimiz / Yeşim'lerimiz
sizin (your) Yeşim'iniz Yeşimleriniz / Yeşim'leriniz
onların (their) Yeşim'i / Yeşimleri / Yeşim'leri Yeşimleri / Yeşim'leri
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.