Tut

See also: tut, TUT, tút, and tût

English

Etymology

Clipping of Tutankhamon.

Pronunciation

IPA(key): /tuːt/, /tʌt/

Proper noun

Tut

  1. (informal) Nickname for Tutankhamon.

Anagrams

Luxembourgish

Etymology

From Middle Low German tūte (“conical object”), perhaps through Early Modern German Tute, which had both senses, while contemporary German distinguishes Tüte (“bag”) from Tute (“horn”).

Pronunciation
  • IPA(key): /tuːt/

Noun

Tut f (plural Tuten, diminutive Titchen)

  1. paper or plastic bag, packet
  2. horn (on a car)

Turkish
Tut ilçesi

Pronunciation
  • IPA(key): /tʰutʰ/

Proper noun

Tut

  1. A district of Adıyaman, Turkey

Declension
    declension of Tut
singular plural
nominative Tut Tutlar / Tut'lar
accusative Tut'u Tutları / Tut'ları
dative Tut'a Tutlara / Tut'lara
locative Tut'ta Tutlarda / Tut'larda
ablative Tut'tan Tutlardan / Tut'lardan
genitive Tut'un Tutların / Tut'ların
    possessive of Tut
singular plural
benim (my) Tut'um Tutlarım / Tut'larım
senin (your) Tut'un Tutların / Tut'ların
onun (his/her/its) Tut'u Tutları / Tut'ları
bizim (our) Tut'umuz Tutlarımız / Tut'larımız
sizin (your) Tut'unuz Tutlarınız / Tut'larınız
onların (their) Tut'u / Tutları / Tut'ları Tutları / Tut'ları

Derived terms
  • Tutlu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.