பூங்காற்று

Tamil

Etymology

From பூ (pū, “flower, gentle, soft”) +‎ காற்று (kāṟṟu, “air, wind”).

Pronunciation
  • IPA(key): /puːŋɡaːrːu/, [puːŋɡaːtrɯ]

Noun

பூங்காற்று • (pūṅkāṟṟu)

  1. gentle wind
    Synonym: தென்றல் (teṉṟal)
  2. breeze that carries the scent of flowers
  3. (literary) a young woman

Declension
Declension of பூங்காற்று (pūṅkāṟṟu) (singular only)
Singular Plural
Nominative பூங்காற்று
pūṅkāṟṟu		 -
Vocative பூங்காற்றே
pūṅkāṟṟē		 -
Accusative பூங்காற்றை
pūṅkāṟṟai		 -
Dative பூங்காற்றுக்கு
pūṅkāṟṟukku		 -
Genitive பூங்காற்றுடைய
pūṅkāṟṟuṭaiya		 -
Singular Plural
Nominative பூங்காற்று
pūṅkāṟṟu		 -
Vocative பூங்காற்றே
pūṅkāṟṟē		 -
Accusative பூங்காற்றை
pūṅkāṟṟai		 -
Dative பூங்காற்றுக்கு
pūṅkāṟṟukku		 -
Benefactive பூங்காற்றுக்காக
pūṅkāṟṟukkāka		 -
Genitive 1 பூங்காற்றுடைய
pūṅkāṟṟuṭaiya		 -
Genitive 2 பூங்காற்றின்
pūṅkāṟṟiṉ		 -
Locative 1 பூங்காற்றில்
pūṅkāṟṟil		 -
Locative 2 பூங்காற்றிடம்
pūṅkāṟṟiṭam		 -
Sociative 1 பூங்காற்றோடு
pūṅkāṟṟōṭu		 -
Sociative 2 பூங்காற்றுடன்
pūṅkāṟṟuṭaṉ		 -
Instrumental பூங்காற்றால்
pūṅkāṟṟāl		 -
Ablative பூங்காற்றிலிருந்து
pūṅkāṟṟiliruntu		 -
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.