பிஞ்சு

Tamil

Etymology

Cognate to Telugu పిందె (pinde), Kannada ಪಿಂಜು (piñju), and Malayalam പിഞ്ചു (piñcu).

Pronunciation

IPA^(key): /pɪɲd͡ʑʊ/, [pɪɲd͡ʑɯ]

Noun

பிஞ்சு • (piñcu)

young, tender fruit
Synonym: இளங்காய் (iḷaṅkāy)
that which is young and tender
small bud-shaped work in an ornament
(cant) quarter, one-fourth
Synonym: கால் (kāl)

Declension

u-stem declension of பிஞ்சு (piñcu)
	Singular	Plural
Nominative	பிஞ்சு piñcu	பிஞ்சுகள் piñcukaḷ
Vocative	பிஞ்சே piñcē	பிஞ்சுகளே piñcukaḷē
Accusative	பிஞ்சை piñcai	பிஞ்சுகளை piñcukaḷai
Dative	பிஞ்சுக்கு piñcukku	பிஞ்சுகளுக்கு piñcukaḷukku
Genitive	பிஞ்சுடைய piñcuṭaiya	பிஞ்சுகளுடைய piñcukaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	பிஞ்சு piñcu	பிஞ்சுகள் piñcukaḷ
Vocative	பிஞ்சே piñcē	பிஞ்சுகளே piñcukaḷē
Accusative	பிஞ்சை piñcai	பிஞ்சுகளை piñcukaḷai
Dative	பிஞ்சுக்கு piñcukku	பிஞ்சுகளுக்கு piñcukaḷukku
Benefactive	பிஞ்சுக்காக piñcukkāka	பிஞ்சுகளுக்காக piñcukaḷukkāka
Genitive 1	பிஞ்சுடைய piñcuṭaiya	பிஞ்சுகளுடைய piñcukaḷuṭaiya
Genitive 2	பிஞ்சின் piñciṉ	பிஞ்சுகளின் piñcukaḷiṉ
Locative 1	பிஞ்சில் piñcil	பிஞ்சுகளில் piñcukaḷil
Locative 2	பிஞ்சிடம் piñciṭam	பிஞ்சுகளிடம் piñcukaḷiṭam
Sociative 1	பிஞ்சோடு piñcōṭu	பிஞ்சுகளோடு piñcukaḷōṭu
Sociative 2	பிஞ்சுடன் piñcuṭaṉ	பிஞ்சுகளுடன் piñcukaḷuṭaṉ
Instrumental	பிஞ்சால் piñcāl	பிஞ்சுகளால் piñcukaḷāl
Ablative	பிஞ்சிலிருந்து piñciliruntu	பிஞ்சுகளிலிருந்து piñcukaḷiliruntu

Derived terms

பிஞ்சிற்பழு (piñciṟpaḻu)
பிஞ்சுக்கடுக்கன் (piñcukkaṭukkaṉ)
பிஞ்சுக்கட்டை (piñcukkaṭṭai)
பிஞ்சுநெல் (piñcunel)
பிஞ்சுப்பிறை (piñcuppiṟai)
பிஞ்சுவெள்ளி (piñcuveḷḷi)

References

University of Madras (1924–1936) “பிஞ்சு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.