உரு

Tamil

Pronunciation

IPA^(key): /ʊɾʊ/, [ʊɾɯ]

Verb

உரு • (uru)

(intransitive) to get angry, be provoked; exhibit signs of anger
to burn, smart
to become ripe, mature
Synonym: முதிர் (mutir)
(transitive) to be angry with
Synonym: கோபி (kōpi)
to bear likeness to, resemble
Synonym: ஒ (o)

Conjugation

Conjugation of உரு (uru)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	உருக்கிறேன் urukkiṟēṉ	உருக்கிறாய் urukkiṟāy	உருக்கிறான் urukkiṟāṉ	உருக்கிறாள் urukkiṟāḷ	உருக்கிறார் urukkiṟār	உருக்கிறது urukkiṟatu
past	உருத்தேன் uruttēṉ	உருத்தாய் uruttāy	உருத்தான் uruttāṉ	உருத்தாள் uruttāḷ	உருத்தார் uruttār	உருத்தது uruttatu
future	உருப்பேன் uruppēṉ	உருப்பாய் uruppāy	உருப்பான் uruppāṉ	உருப்பாள் uruppāḷ	உருப்பார் uruppār	உருக்கும் urukkum
future negative	உருக்கமாட்டேன் urukkamāṭṭēṉ	உருக்கமாட்டாய் urukkamāṭṭāy	உருக்கமாட்டான் urukkamāṭṭāṉ	உருக்கமாட்டாள் urukkamāṭṭāḷ	உருக்கமாட்டார் urukkamāṭṭār	உருக்காது urukkātu
negative	உருக்கவில்லை urukkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	உருக்கிறோம் urukkiṟōm	உருக்கிறீர்கள் urukkiṟīrkaḷ	உருக்கிறார்கள் urukkiṟārkaḷ		உருக்கின்றன urukkiṉṟaṉa
past	உருத்தோம் uruttōm	உருத்தீர்கள் uruttīrkaḷ	உருத்தார்கள் uruttārkaḷ		உருத்தன uruttaṉa
future	உருப்போம் uruppōm	உருப்பீர்கள் uruppīrkaḷ	உருப்பார்கள் uruppārkaḷ		உருப்பன uruppaṉa
future negative	உருக்கமாட்டோம் urukkamāṭṭōm	உருக்கமாட்டீர்கள் urukkamāṭṭīrkaḷ	உருக்கமாட்டார்கள் urukkamāṭṭārkaḷ		உருக்கா urukkā
negative	உருக்கவில்லை urukkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	உரு uru			உருங்கள் uruṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	உருக்காதே urukkātē			உருக்காதீர்கள் urukkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of உருத்துவிடு (uruttuviṭu)		past of உருத்துவிட்டிரு (uruttuviṭṭiru)		future of உருத்துவிடு (uruttuviṭu)
progressive	உருத்துக்கொண்டிரு uruttukkoṇṭiru
effective	உருக்கப்படு urukkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	உருக்க urukka			உருக்காமல் இருக்க urukkāmal irukka
potential	உருக்கலாம் urukkalām			உருக்காமல் இருக்கலாம் urukkāmal irukkalām
cohortative	உருக்கட்டும் urukkaṭṭum			உருக்காமல் இருக்கட்டும் urukkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	உருப்பதால் uruppatāl			உருக்காத்தால் urukkāttāl
conditional	உருத்தால் uruttāl			உருக்காவிட்டால் urukkāviṭṭāl
adverbial participle	உருத்து uruttu			உருக்காமல் urukkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	உருக்கிற urukkiṟa	உருத்த urutta	உருக்கும் urukkum	உருக்காத urukkāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	உருக்கிறவன் urukkiṟavaṉ	உருக்கிறவள் urukkiṟavaḷ	உருக்கிறவர் urukkiṟavar	உருக்கிறது urukkiṟatu	உருக்கிறவர்கள் urukkiṟavarkaḷ	உருக்கிறவை urukkiṟavai
past	உருத்தவன் uruttavaṉ	உருத்தவள் uruttavaḷ	உருத்தவர் uruttavar	உருத்தது uruttatu	உருத்தவர்கள் uruttavarkaḷ	உருத்தவை uruttavai
future	உருப்பவன் uruppavaṉ	உருப்பவள் uruppavaḷ	உருப்பவர் uruppavar	உருப்பது uruppatu	உருப்பவர்கள் uruppavarkaḷ	உருப்பவை uruppavai
negative	உருக்காதவன் urukkātavaṉ	உருக்காதவள் urukkātavaḷ	உருக்காதவர் urukkātavar	உருக்காதது urukkātatu	உருக்காதவர்கள் urukkātavarkaḷ	உருக்காதவை urukkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	உருப்பது uruppatu		உருத்தல் uruttal		உருக்கல் urukkal

Etymology 2

Derived from the above verb.

Noun

உரு • (uru)

fear
Synonym: அச்சம் (accam)
leech
Synonym: அட்டை (aṭṭai)

Declension

u-stem declension of உரு (uru)
	Singular	Plural
Nominative	உரு uru	உருகள் urukaḷ
Vocative	உரே urē	உருகளே urukaḷē
Accusative	உரை urai	உருகளை urukaḷai
Dative	உருக்கு urukku	உருகளுக்கு urukaḷukku
Genitive	உருடைய uruṭaiya	உருகளுடைய urukaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	உரு uru	உருகள் urukaḷ
Vocative	உரே urē	உருகளே urukaḷē
Accusative	உரை urai	உருகளை urukaḷai
Dative	உருக்கு urukku	உருகளுக்கு urukaḷukku
Benefactive	உருக்காக urukkāka	உருகளுக்காக urukaḷukkāka
Genitive 1	உருடைய uruṭaiya	உருகளுடைய urukaḷuṭaiya
Genitive 2	உரின் uriṉ	உருகளின் urukaḷiṉ
Locative 1	உரில் uril	உருகளில் urukaḷil
Locative 2	உரிடம் uriṭam	உருகளிடம் urukaḷiṭam
Sociative 1	உரோடு urōṭu	உருகளோடு urukaḷōṭu
Sociative 2	உருடன் uruṭaṉ	உருகளுடன் urukaḷuṭaṉ
Instrumental	உரால் urāl	உருகளால் urukaḷāl
Ablative	உரிலிருந்து uriliruntu	உருகளிலிருந்து urukaḷiliruntu

Etymology 3

Borrowed from Sanskrit रूप (rūpá). Compare Malayalam ഉരു (uru).

Noun

உரு • (uru)

form, shape, figure
Synonym: வடிவு (vaṭivu)
beauty of form, loveliness, attractiveness
body
Synonym: உடல் (uṭal)
idol
Synonym: விக்கிரகம் (vikkirakam)
colour
Synonym: நிறம் (niṟam)
that which appears in outline
decorative work in wood carved with the chisel
repetition of a prayer, an incantation or a lesson
(music) music, song, musical composition
Synonym: இசைப்பாட்டு (icaippāṭṭu)
(colloquial) schooner, sloop, small vessel
Synonym: தோணி (tōṇi)
(colloquial) gold bead or other ornament strung on either side of the marriage badge
(Kongu) embryo
Synonym: கரு (karu)

Declension

u-stem declension of உரு (uru)
	Singular	Plural
Nominative	உரு uru	உருகள் urukaḷ
Vocative	உரே urē	உருகளே urukaḷē
Accusative	உரை urai	உருகளை urukaḷai
Dative	உருக்கு urukku	உருகளுக்கு urukaḷukku
Genitive	உருடைய uruṭaiya	உருகளுடைய urukaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	உரு uru	உருகள் urukaḷ
Vocative	உரே urē	உருகளே urukaḷē
Accusative	உரை urai	உருகளை urukaḷai
Dative	உருக்கு urukku	உருகளுக்கு urukaḷukku
Benefactive	உருக்காக urukkāka	உருகளுக்காக urukaḷukkāka
Genitive 1	உருடைய uruṭaiya	உருகளுடைய urukaḷuṭaiya
Genitive 2	உரின் uriṉ	உருகளின் urukaḷiṉ
Locative 1	உரில் uril	உருகளில் urukaḷil
Locative 2	உரிடம் uriṭam	உருகளிடம் urukaḷiṭam
Sociative 1	உரோடு urōṭu	உருகளோடு urukaḷōṭu
Sociative 2	உருடன் uruṭaṉ	உருகளுடன் urukaḷuṭaṉ
Instrumental	உரால் urāl	உருகளால் urukaḷāl
Ablative	உரிலிருந்து uriliruntu	உருகளிலிருந்து urukaḷiliruntu

Verb

உரு • (uru)

to appear, come into existence
Synonym: தோன்று (tōṉṟu)
to sprout, shoot up
Synonym: முளை (muḷai)
to take shape, assume a form
Synonym: உருவெடு (uruveṭu)
to issue forth, flow up, well (as a spring)
Synonym: சுர (cura)

Conjugation

Conjugation of உரு (uru)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	உருக்கிறேன் urukkiṟēṉ	உருக்கிறாய் urukkiṟāy	உருக்கிறான் urukkiṟāṉ	உருக்கிறாள் urukkiṟāḷ	உருக்கிறார் urukkiṟār	உருக்கிறது urukkiṟatu
past	உருத்தேன் uruttēṉ	உருத்தாய் uruttāy	உருத்தான் uruttāṉ	உருத்தாள் uruttāḷ	உருத்தார் uruttār	உருத்தது uruttatu
future	உருப்பேன் uruppēṉ	உருப்பாய் uruppāy	உருப்பான் uruppāṉ	உருப்பாள் uruppāḷ	உருப்பார் uruppār	உருக்கும் urukkum
future negative	உருக்கமாட்டேன் urukkamāṭṭēṉ	உருக்கமாட்டாய் urukkamāṭṭāy	உருக்கமாட்டான் urukkamāṭṭāṉ	உருக்கமாட்டாள் urukkamāṭṭāḷ	உருக்கமாட்டார் urukkamāṭṭār	உருக்காது urukkātu
negative	உருக்கவில்லை urukkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	உருக்கிறோம் urukkiṟōm	உருக்கிறீர்கள் urukkiṟīrkaḷ	உருக்கிறார்கள் urukkiṟārkaḷ		உருக்கின்றன urukkiṉṟaṉa
past	உருத்தோம் uruttōm	உருத்தீர்கள் uruttīrkaḷ	உருத்தார்கள் uruttārkaḷ		உருத்தன uruttaṉa
future	உருப்போம் uruppōm	உருப்பீர்கள் uruppīrkaḷ	உருப்பார்கள் uruppārkaḷ		உருப்பன uruppaṉa
future negative	உருக்கமாட்டோம் urukkamāṭṭōm	உருக்கமாட்டீர்கள் urukkamāṭṭīrkaḷ	உருக்கமாட்டார்கள் urukkamāṭṭārkaḷ		உருக்கா urukkā
negative	உருக்கவில்லை urukkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	உரு uru			உருங்கள் uruṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	உருக்காதே urukkātē			உருக்காதீர்கள் urukkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of உருத்துவிடு (uruttuviṭu)		past of உருத்துவிட்டிரு (uruttuviṭṭiru)		future of உருத்துவிடு (uruttuviṭu)
progressive	உருத்துக்கொண்டிரு uruttukkoṇṭiru
effective	உருக்கப்படு urukkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	உருக்க urukka			உருக்காமல் இருக்க urukkāmal irukka
potential	உருக்கலாம் urukkalām			உருக்காமல் இருக்கலாம் urukkāmal irukkalām
cohortative	உருக்கட்டும் urukkaṭṭum			உருக்காமல் இருக்கட்டும் urukkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	உருப்பதால் uruppatāl			உருக்காத்தால் urukkāttāl
conditional	உருத்தால் uruttāl			உருக்காவிட்டால் urukkāviṭṭāl
adverbial participle	உருத்து uruttu			உருக்காமல் urukkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	உருக்கிற urukkiṟa	உருத்த urutta	உருக்கும் urukkum	உருக்காத urukkāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	உருக்கிறவன் urukkiṟavaṉ	உருக்கிறவள் urukkiṟavaḷ	உருக்கிறவர் urukkiṟavar	உருக்கிறது urukkiṟatu	உருக்கிறவர்கள் urukkiṟavarkaḷ	உருக்கிறவை urukkiṟavai
past	உருத்தவன் uruttavaṉ	உருத்தவள் uruttavaḷ	உருத்தவர் uruttavar	உருத்தது uruttatu	உருத்தவர்கள் uruttavarkaḷ	உருத்தவை uruttavai
future	உருப்பவன் uruppavaṉ	உருப்பவள் uruppavaḷ	உருப்பவர் uruppavar	உருப்பது uruppatu	உருப்பவர்கள் uruppavarkaḷ	உருப்பவை uruppavai
negative	உருக்காதவன் urukkātavaṉ	உருக்காதவள் urukkātavaḷ	உருக்காதவர் urukkātavar	உருக்காதது urukkātatu	உருக்காதவர்கள் urukkātavarkaḷ	உருக்காதவை urukkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	உருப்பது uruppatu		உருத்தல் uruttal		உருக்கல் urukkal

Verb

உரு • (uru)

to increase
Synonym: மிகு (miku)

Conjugation

Conjugation of உரு (uru)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	உருக்கிறேன் urukkiṟēṉ	உருக்கிறாய் urukkiṟāy	உருக்கிறான் urukkiṟāṉ	உருக்கிறாள் urukkiṟāḷ	உருக்கிறார் urukkiṟār	உருக்கிறது urukkiṟatu
past	உருத்தேன் uruttēṉ	உருத்தாய் uruttāy	உருத்தான் uruttāṉ	உருத்தாள் uruttāḷ	உருத்தார் uruttār	உருத்தது uruttatu
future	உருப்பேன் uruppēṉ	உருப்பாய் uruppāy	உருப்பான் uruppāṉ	உருப்பாள் uruppāḷ	உருப்பார் uruppār	உருக்கும் urukkum
future negative	உருக்கமாட்டேன் urukkamāṭṭēṉ	உருக்கமாட்டாய் urukkamāṭṭāy	உருக்கமாட்டான் urukkamāṭṭāṉ	உருக்கமாட்டாள் urukkamāṭṭāḷ	உருக்கமாட்டார் urukkamāṭṭār	உருக்காது urukkātu
negative	உருக்கவில்லை urukkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	உருக்கிறோம் urukkiṟōm	உருக்கிறீர்கள் urukkiṟīrkaḷ	உருக்கிறார்கள் urukkiṟārkaḷ		உருக்கின்றன urukkiṉṟaṉa
past	உருத்தோம் uruttōm	உருத்தீர்கள் uruttīrkaḷ	உருத்தார்கள் uruttārkaḷ		உருத்தன uruttaṉa
future	உருப்போம் uruppōm	உருப்பீர்கள் uruppīrkaḷ	உருப்பார்கள் uruppārkaḷ		உருப்பன uruppaṉa
future negative	உருக்கமாட்டோம் urukkamāṭṭōm	உருக்கமாட்டீர்கள் urukkamāṭṭīrkaḷ	உருக்கமாட்டார்கள் urukkamāṭṭārkaḷ		உருக்கா urukkā
negative	உருக்கவில்லை urukkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	உரு uru			உருங்கள் uruṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	உருக்காதே urukkātē			உருக்காதீர்கள் urukkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of உருத்துவிடு (uruttuviṭu)		past of உருத்துவிட்டிரு (uruttuviṭṭiru)		future of உருத்துவிடு (uruttuviṭu)
progressive	உருத்துக்கொண்டிரு uruttukkoṇṭiru
effective	உருக்கப்படு urukkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	உருக்க urukka			உருக்காமல் இருக்க urukkāmal irukka
potential	உருக்கலாம் urukkalām			உருக்காமல் இருக்கலாம் urukkāmal irukkalām
cohortative	உருக்கட்டும் urukkaṭṭum			உருக்காமல் இருக்கட்டும் urukkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	உருப்பதால் uruppatāl			உருக்காத்தால் urukkāttāl
conditional	உருத்தால் uruttāl			உருக்காவிட்டால் urukkāviṭṭāl
adverbial participle	உருத்து uruttu			உருக்காமல் urukkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	உருக்கிற urukkiṟa	உருத்த urutta	உருக்கும் urukkum	உருக்காத urukkāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	உருக்கிறவன் urukkiṟavaṉ	உருக்கிறவள் urukkiṟavaḷ	உருக்கிறவர் urukkiṟavar	உருக்கிறது urukkiṟatu	உருக்கிறவர்கள் urukkiṟavarkaḷ	உருக்கிறவை urukkiṟavai
past	உருத்தவன் uruttavaṉ	உருத்தவள் uruttavaḷ	உருத்தவர் uruttavar	உருத்தது uruttatu	உருத்தவர்கள் uruttavarkaḷ	உருத்தவை uruttavai
future	உருப்பவன் uruppavaṉ	உருப்பவள் uruppavaḷ	உருப்பவர் uruppavar	உருப்பது uruppatu	உருப்பவர்கள் uruppavarkaḷ	உருப்பவை uruppavai
negative	உருக்காதவன் urukkātavaṉ	உருக்காதவள் urukkātavaḷ	உருக்காதவர் urukkātavar	உருக்காதது urukkātatu	உருக்காதவர்கள் urukkātavarkaḷ	உருக்காதவை urukkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	உருப்பது uruppatu		உருத்தல் uruttal		உருக்கல் urukkal

Etymology 5

Borrowed from Sanskrit रुरु (ruru).

Noun

உரு • (uru)

deer
Synonym: மான் (māṉ)

Declension

u-stem declension of உரு (uru)
	Singular	Plural
Nominative	உரு uru	உருகள் urukaḷ
Vocative	உரே urē	உருகளே urukaḷē
Accusative	உரை urai	உருகளை urukaḷai
Dative	உருக்கு urukku	உருகளுக்கு urukaḷukku
Genitive	உருடைய uruṭaiya	உருகளுடைய urukaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	உரு uru	உருகள் urukaḷ
Vocative	உரே urē	உருகளே urukaḷē
Accusative	உரை urai	உருகளை urukaḷai
Dative	உருக்கு urukku	உருகளுக்கு urukaḷukku
Benefactive	உருக்காக urukkāka	உருகளுக்காக urukaḷukkāka
Genitive 1	உருடைய uruṭaiya	உருகளுடைய urukaḷuṭaiya
Genitive 2	உரின் uriṉ	உருகளின் urukaḷiṉ
Locative 1	உரில் uril	உருகளில் urukaḷil
Locative 2	உரிடம் uriṭam	உருகளிடம் urukaḷiṭam
Sociative 1	உரோடு urōṭu	உருகளோடு urukaḷōṭu
Sociative 2	உருடன் uruṭaṉ	உருகளுடன் urukaḷuṭaṉ
Instrumental	உரால் urāl	உருகளால் urukaḷāl
Ablative	உரிலிருந்து uriliruntu	உருகளிலிருந்து urukaḷiliruntu

References

University of Madras (1924–1936) “உரு-த்தல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
University of Madras (1924–1936) “உரு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.