ünnergahn

Low German

Etymology 1

From ünner + gahn.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˌynəˈɡɔːn/, /ˌynəˈɡɒːn/

Verb

ünnergahn (past singular ünnergüng, past participle ünnergahn, auxiliary verb hebben)

  1. to undergo, endure
    He ünnergüng sien Straff.
    He underwent his punishment.
Conjugation
Conjugation of ünnergahn (irregular verb, inseparable)
infinitive ünnergahn
indicative present preterite
1st person singular ünnergah ünnergüng
2nd person singular ünnergeihs(t) ünnergüngs(t)
3rd person singular ünnergeih(t) ünnergüng
plural ünnergaht, ünnergahen ünnergüngen
imperative present —
singular ünnergah
plural ünnergaht
participle present past
ünnergahn (e)ünnergahn, ünnergangen, geünnergahn, ünnergangen
Note: This conjugation is one of many; neither its grammar nor spelling apply to all dialects.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈynərˌɡɔːn/, /ˈynərˌɡɒːn/

Verb

ünnergahn (past singular güng ünner, past participle gahn ünner, auxiliary verb wesen)

  1. To go down; to set.
    De Sünn güng dwars de Bööm ünner.
    The sun went down through the trees.
Conjugation
Conjugation of ünnergahn (irregular verb, separable)
infinitive ünnergahn
main clause subordinate clause
indicative present preterite present preterite
1st person singular gah ünner güng ünner ünnergah ünnergüng
2nd person singular geihst ünner güngst ünner ünnergeihst ünnergüngst
3rd person singular geiht ünner güng ünner ünnergeiht ünnergüng
plural gaht ünner güngen ünner ünnergaht ünnergüngen
imperative present — — —
singular gah ünner
plural gaht ünner
participle present past — —
ünnergahn ünnergahn, ünnergangen
Derived terms
  • Ünnergang
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.