zwinąć

Polish

From z- +‎ winąć.

zwinąć pf (imperfective zwijać)

(transitive) to coil, to roll up
(transitive) to eliminate
(transitive, colloquial) to steal
Synonyms: see Thesaurus:kraść
(transitive, colloquial) to arrest
(reflexive with się) to coil up, to roll up
(reflexive with się) to bustle, to do quickly
(reflexive with się, colloquial) to bail, to leave
Synonyms: see Thesaurus:uciekać
(reflexive with się, colloquial) to wind down

Conjugation of zwinąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zwinąć
future tense	1^st	zwinę			zwiniemy
	2^nd	zwiniesz			zwiniecie
	3^rd	zwinie			zwiną
	impersonal	zwinie się
past tense	1^st	zwinąłem, -(e)m zwinął	zwinęłam, -(e)m zwinęła	zwinęłom, -(e)m zwinęło	zwinęliśmy, -(e)śmy zwinęli	zwinęłyśmy, -(e)śmy zwinęły
	2^nd	zwinąłeś, -(e)ś zwinął	zwinęłaś, -(e)ś zwinęła	zwinęłoś, -(e)ś zwinęło	zwinęliście, -(e)ście zwinęli	zwinęłyście, -(e)ście zwinęły
	3^rd	zwinął	zwinęła	zwinęło	zwinęli	zwinęły
	impersonal	zwinięto
conditional	1^st	zwinąłbym, bym zwinął	zwinęłabym, bym zwinęła	zwinęłobym, bym zwinęło	zwinęlibyśmy, byśmy zwinęli	zwinęłybyśmy, byśmy zwinęły
	2^nd	zwinąłbyś, byś zwinął	zwinęłabyś, byś zwinęła	zwinęłobyś, byś zwinęło	zwinęlibyście, byście zwinęli	zwinęłybyście, byście zwinęły
	3^rd	zwinąłby, by zwinął	zwinęłaby, by zwinęła	zwinęłoby, by zwinęło	zwinęliby, by zwinęli	zwinęłyby, by zwinęły
	impersonal	zwinięto by
imperative	1^st	niech zwinę			zwińmy
	2^nd	zwiń			zwińcie
	3^rd	niech zwinie			niech zwiną
passive adjectival participle		zwinięty	zwinięta	zwinięte	zwinięci	zwinięte
anterior adverbial participle		zwinąwszy
verbal noun		zwinięcie