zwieńczyć

Polish

From z- +‎ wieńczyć.

zwieńczyć pf (imperfective zwieńczać or wieńczyć)

(transitive) to crown (form the topmost or finishing part of e.g. a building)
(transitive, figuratively) to top off, to crown, to complete (be the most important or final stage of some event)

Conjugation of zwieńczyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zwieńczyć
future tense	1^st	zwieńczę			zwieńczymy
	2^nd	zwieńczysz			zwieńczycie
	3^rd	zwieńczy			zwieńczą
	impersonal	zwieńczy się
past tense	1^st	zwieńczyłem, -(e)m zwieńczył	zwieńczyłam, -(e)m zwieńczyła	zwieńczyłom, -(e)m zwieńczyło	zwieńczyliśmy, -(e)śmy zwieńczyli	zwieńczyłyśmy, -(e)śmy zwieńczyły
	2^nd	zwieńczyłeś, -(e)ś zwieńczył	zwieńczyłaś, -(e)ś zwieńczyła	zwieńczyłoś, -(e)ś zwieńczyło	zwieńczyliście, -(e)ście zwieńczyli	zwieńczyłyście, -(e)ście zwieńczyły
	3^rd	zwieńczył	zwieńczyła	zwieńczyło	zwieńczyli	zwieńczyły
	impersonal	zwieńczono
conditional	1^st	zwieńczyłbym, bym zwieńczył	zwieńczyłabym, bym zwieńczyła	zwieńczyłobym, bym zwieńczyło	zwieńczylibyśmy, byśmy zwieńczyli	zwieńczyłybyśmy, byśmy zwieńczyły
	2^nd	zwieńczyłbyś, byś zwieńczył	zwieńczyłabyś, byś zwieńczyła	zwieńczyłobyś, byś zwieńczyło	zwieńczylibyście, byście zwieńczyli	zwieńczyłybyście, byście zwieńczyły
	3^rd	zwieńczyłby, by zwieńczył	zwieńczyłaby, by zwieńczyła	zwieńczyłoby, by zwieńczyło	zwieńczyliby, by zwieńczyli	zwieńczyłyby, by zwieńczyły
	impersonal	zwieńczono by
imperative	1^st	niech zwieńczę			zwieńczmy
	2^nd	zwieńcz			zwieńczcie
	3^rd	niech zwieńczy			niech zwieńczą
passive adjectival participle		zwieńczony	zwieńczona	zwieńczone	zwieńczeni	zwieńczone
anterior adverbial participle		zwieńczywszy
verbal noun		zwieńczenie

noun