zsaruim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʒɒrujim]
- Hyphenation: zsa‧ru‧im
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | zsaruim |
| accusative | — | zsaruimat |
| dative | — | zsaruimnak |
| instrumental | — | zsaruimmal |
| causal-final | — | zsaruimért |
| translative | — | zsaruimmá |
| terminative | — | zsaruimig |
| essive-formal | — | zsaruimként |
| essive-modal | — | zsaruimul |
| inessive | — | zsaruimban |
| superessive | — | zsaruimon |
| adessive | — | zsaruimnál |
| illative | — | zsaruimba |
| sublative | — | zsaruimra |
| allative | — | zsaruimhoz |
| elative | — | zsaruimból |
| delative | — | zsaruimról |
| ablative | — | zsaruimtól |
| non-attributive possessive - singular |
— | zsaruimé |
| non-attributive possessive - plural |
— | zsaruiméi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.