zrzucić

Polish

Etymology

From z- +‎ rzucić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzʐu.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: zrzu‧cić

Verb

zrzucić pf (imperfective zrzucać)

  1. (transitive) to throw down, to cast off, to discard, to shed
  2. (transitive, colloquial) to lose weight
  3. (reflexive with się) to club together, to chip in

Conjugation
Conjugation of zrzucić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zrzucić
future tense 1st zrzucę zrzucimy
2nd zrzucisz zrzucicie
3rd zrzuci zrzucą
impersonal zrzuci się
past tense 1st zrzuciłem,
-(e)m zrzucił		 zrzuciłam,
-(e)m zrzuciła		 zrzuciłom,
-(e)m zrzuciło		 zrzuciliśmy,
-(e)śmy zrzucili		 zrzuciłyśmy,
-(e)śmy zrzuciły
2nd zrzuciłeś,
-(e)ś zrzucił		 zrzuciłaś,
-(e)ś zrzuciła		 zrzuciłoś,
-(e)ś zrzuciło		 zrzuciliście,
-(e)ście zrzucili		 zrzuciłyście,
-(e)ście zrzuciły
3rd zrzucił zrzuciła zrzuciło zrzucili zrzuciły
impersonal zrzucono
conditional 1st zrzuciłbym,
bym zrzucił		 zrzuciłabym,
bym zrzuciła		 zrzuciłobym,
bym zrzuciło		 zrzucilibyśmy,
byśmy zrzucili		 zrzuciłybyśmy,
byśmy zrzuciły
2nd zrzuciłbyś,
byś zrzucił		 zrzuciłabyś,
byś zrzuciła		 zrzuciłobyś,
byś zrzuciło		 zrzucilibyście,
byście zrzucili		 zrzuciłybyście,
byście zrzuciły
3rd zrzuciłby,
by zrzucił		 zrzuciłaby,
by zrzuciła		 zrzuciłoby,
by zrzuciło		 zrzuciliby,
by zrzucili		 zrzuciłyby,
by zrzuciły
impersonal zrzucono by
imperative 1st niech zrzucę zrzućmy
2nd zrzuć zrzućcie
3rd niech zrzuci niech zrzucą
passive adjectival participle zrzucony zrzucona zrzucone zrzuceni zrzucone
anterior adverbial participle zrzuciwszy
verbal noun zrzucenie

Derived terms
noun
verbs

Further reading
  • zrzucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zrzucić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.