zmarnieć

Polish

Etymology

From z- +‎ marnieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzmar.ɲɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -arɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: zmar‧nieć

Verb

zmarnieć pf (imperfective marnieć)

  1. (intransitive) to languish, to wither, to waste away

Conjugation
Conjugation of zmarnieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zmarnieć
future tense 1st zmarnieję zmarniejemy
2nd zmarniejesz zmarniejecie
3rd zmarnieje zmarnieją
impersonal zmarnieje się
past tense 1st zmarniałem,
-(e)m zmarniał		 zmarniałam,
-(e)m zmarniała		 zmarniałom,
-(e)m zmarniało		 zmarnieliśmy,
-(e)śmy zmarnieli		 zmarniałyśmy,
-(e)śmy zmarniały
2nd zmarniałeś,
-(e)ś zmarniał		 zmarniałaś,
-(e)ś zmarniała		 zmarniałoś,
-(e)ś zmarniało		 zmarnieliście,
-(e)ście zmarnieli		 zmarniałyście,
-(e)ście zmarniały
3rd zmarniał zmarniała zmarniało zmarnieli zmarniały
impersonal zmarniano
conditional 1st zmarniałbym,
bym zmarniał		 zmarniałabym,
bym zmarniała		 zmarniałobym,
bym zmarniało		 zmarnielibyśmy,
byśmy zmarnieli		 zmarniałybyśmy,
byśmy zmarniały
2nd zmarniałbyś,
byś zmarniał		 zmarniałabyś,
byś zmarniała		 zmarniałobyś,
byś zmarniało		 zmarnielibyście,
byście zmarnieli		 zmarniałybyście,
byście zmarniały
3rd zmarniałby,
by zmarniał		 zmarniałaby,
by zmarniała		 zmarniałoby,
by zmarniało		 zmarnieliby,
by zmarnieli		 zmarniałyby,
by zmarniały
impersonal zmarniano by
imperative 1st niech zmarnieję zmarniejmy
2nd zmarniej zmarniejcie
3rd niech zmarnieje niech zmarnieją
anterior adverbial participle zmarniawszy
verbal noun zmarnienie

Further reading
  • zmarnieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zmarnieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.