zmóc

Polish

Etymology

From z- +‎ móc.

Pronunciation
  • IPA(key): /zmut͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡s
  • Syllabification: zmóc

Verb

zmóc pf (imperfective zmagać)

  1. (transitive) to overwhelm, to overcome, to take over
  2. (transitive, dated) to beat (in a fight), to vanquish

Conjugation
Conjugation of zmóc pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zmóc
future tense 1st zmogę zmożemy
2nd zmożesz zmożecie
3rd zmoże zmogą
impersonal zmoże się
past tense 1st zmogłem,
-(e)m zmógł		 zmogłam,
-(e)m zmogła		 zmogłom,
-(e)m zmogło		 zmogliśmy,
-(e)śmy zmogli		 zmogłyśmy,
-(e)śmy zmogły
2nd zmogłeś,
-(e)ś zmógł		 zmogłaś,
-(e)ś zmogła		 zmogłoś,
-(e)ś zmogło		 zmogliście,
-(e)ście zmogli		 zmogłyście,
-(e)ście zmogły
3rd zmógł zmogła zmogło zmogli zmogły
impersonal zmożono
conditional 1st zmógłbym,
bym zmógł		 zmogłabym,
bym zmogła		 zmogłobym,
bym zmogło		 zmoglibyśmy,
byśmy zmogli		 zmogłybyśmy,
byśmy zmogły
2nd zmógłbyś,
byś zmógł		 zmogłabyś,
byś zmogła		 zmogłobyś,
byś zmogło		 zmoglibyście,
byście zmogli		 zmogłybyście,
byście zmogły
3rd zmógłby,
by zmógł		 zmogłaby,
by zmogła		 zmogłoby,
by zmogło		 zmogliby,
by zmogli		 zmogłyby,
by zmogły
impersonal zmożono by
imperative 1st niech zmogę zmóżmy
2nd zmóż zmóżcie
3rd niech zmoże niech zmogą
passive adjectival participle zmożony zmożona zmożone zmożeni zmożone
anterior adverbial participle zmógłszy
verbal noun zmożenie
verb

Further reading
  • zmóc in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.