zjednodušit
Czech
Etymology
From z- + jednoduchý + -it.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈzjɛdnoduʃɪt]
Conjugation
Conjugation
| Infinitive | zjednodušit, zjednodušiti | Active adjective | zjednodušivší |
|---|---|---|---|
| Verbal noun | zjednodušení | Passive adjective | zjednodušený |
| Present forms | indicative | imperative | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | zjednoduším | zjednodušíme | — | zjednodušme |
| 2nd person | zjednodušíš | zjednodušíte | zjednoduš | zjednodušte |
| 3rd person | zjednoduší | zjednoduší | — | — |
| The verb zjednodušit does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | zjednodušil | zjednodušili | zjednodušen | zjednodušeni |
| masculine inanimate | zjednodušily | zjednodušeny | ||
| feminine | zjednodušila | zjednodušena | ||
| neuter | zjednodušilo | zjednodušila | zjednodušeno | zjednodušena |
| Transgressives | present | past |
|---|---|---|
| masculine singular | — | zjednodušiv |
| feminine + neuter singular | — | zjednodušivši |
| plural | — | zjednodušivše |
Derived terms
Further reading
- zjednodušiti in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- zjednodušiti in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- zjednodušit in Internetová jazyková příručka
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.