zgonić

Polish

Etymology

From z- +‎ gonić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɡɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: zgo‧nić

Verb

zgonić pf (imperfective zganiać)

  1. (transitive) to chase off
    Synonym: zegnać
  2. (transitive) to chase people or animals into a single place
    Synonym: zegnać
  3. (transitive) to exhaust by chasing
  4. (transitive) to go around a lot of places by walking fast

Conjugation
Conjugation of zgonić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zgonić
future tense 1st zgonię zgonimy
2nd zgonisz zgonicie
3rd zgoni zgonią
impersonal zgoni się
past tense 1st zgoniłem,
-(e)m zgonił		 zgoniłam,
-(e)m zgoniła		 zgoniłom,
-(e)m zgoniło		 zgoniliśmy,
-(e)śmy zgonili		 zgoniłyśmy,
-(e)śmy zgoniły
2nd zgoniłeś,
-(e)ś zgonił		 zgoniłaś,
-(e)ś zgoniła		 zgoniłoś,
-(e)ś zgoniło		 zgoniliście,
-(e)ście zgonili		 zgoniłyście,
-(e)ście zgoniły
3rd zgonił zgoniła zgoniło zgonili zgoniły
impersonal zgoniono
conditional 1st zgoniłbym,
bym zgonił		 zgoniłabym,
bym zgoniła		 zgoniłobym,
bym zgoniło		 zgonilibyśmy,
byśmy zgonili		 zgoniłybyśmy,
byśmy zgoniły
2nd zgoniłbyś,
byś zgonił		 zgoniłabyś,
byś zgoniła		 zgoniłobyś,
byś zgoniło		 zgonilibyście,
byście zgonili		 zgoniłybyście,
byście zgoniły
3rd zgoniłby,
by zgonił		 zgoniłaby,
by zgoniła		 zgoniłoby,
by zgoniło		 zgoniliby,
by zgonili		 zgoniłyby,
by zgoniły
impersonal zgoniono by
imperative 1st niech zgonię zgońmy
2nd zgoń zgońcie
3rd niech zgoni niech zgonią
passive adjectival participle zgoniony zgoniona zgonione zgonieni zgonione
anterior adverbial participle zgoniwszy
verbal noun zgonienie

Further reading
  • zgonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zgonić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.