zgnić

See also: zgnic

Polish

Etymology

From z- +‎ gnić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zɡɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ɕ
  • Syllabification: zgnić

Verb

zgnić pf (imperfective gnić)

  1. (intransitive) to rot; to decay
  2. (intransitive, colloquial) to spend the rest of one's life in prison
    Synonym: sczeznąć

Conjugation
Conjugation of zgnić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zgnić
future tense 1st zgniję zgnijemy
2nd zgnijesz zgnijecie
3rd zgnije zgniją
impersonal zgnije się
past tense 1st zgniłem,
-(e)m zgnił		 zgniłam,
-(e)m zgniła		 zgniłom,
-(e)m zgniło		 zgniliśmy,
-(e)śmy zgnili		 zgniłyśmy,
-(e)śmy zgniły
2nd zgniłeś,
-(e)ś zgnił		 zgniłaś,
-(e)ś zgniła		 zgniłoś,
-(e)ś zgniło		 zgniliście,
-(e)ście zgnili		 zgniłyście,
-(e)ście zgniły
3rd zgnił zgniła zgniło zgnili zgniły
impersonal zgnito
conditional 1st zgniłbym,
bym zgnił		 zgniłabym,
bym zgniła		 zgniłobym,
bym zgniło		 zgnilibyśmy,
byśmy zgnili		 zgniłybyśmy,
byśmy zgniły
2nd zgniłbyś,
byś zgnił		 zgniłabyś,
byś zgniła		 zgniłobyś,
byś zgniło		 zgnilibyście,
byście zgnili		 zgniłybyście,
byście zgniły
3rd zgniłby,
by zgnił		 zgniłaby,
by zgniła		 zgniłoby,
by zgniło		 zgniliby,
by zgnili		 zgniłyby,
by zgniły
impersonal zgnito by
imperative 1st niech zgniję zgnijmy
2nd zgnij zgnijcie
3rd niech zgnije niech zgniją
passive adjectival participle zgniły zgniła zgniłe zgnici zgniłe
anterior adverbial participle zgniwszy
verbal noun zgnicie

Further reading
  • zgnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zgnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.