zawinić

Polish

Etymology

From za- +‎ winić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈvi.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iɲit͡ɕ
  • Syllabification: za‧wi‧nić

Verb

zawinić pf (imperfective zawiniać)

  1. (intransitive) to be to blame, to be guilty

Conjugation
Conjugation of zawinić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zawinić
future tense 1st zawinię zawinimy
2nd zawinisz zawinicie
3rd zawini zawinią
impersonal zawini się
past tense 1st zawiniłem,
-(e)m zawinił		 zawiniłam,
-(e)m zawiniła		 zawiniłom,
-(e)m zawiniło		 zawiniliśmy,
-(e)śmy zawinili		 zawiniłyśmy,
-(e)śmy zawiniły
2nd zawiniłeś,
-(e)ś zawinił		 zawiniłaś,
-(e)ś zawiniła		 zawiniłoś,
-(e)ś zawiniło		 zawiniliście,
-(e)ście zawinili		 zawiniłyście,
-(e)ście zawiniły
3rd zawinił zawiniła zawiniło zawinili zawiniły
impersonal zawiniono
conditional 1st zawiniłbym,
bym zawinił		 zawiniłabym,
bym zawiniła		 zawiniłobym,
bym zawiniło		 zawinilibyśmy,
byśmy zawinili		 zawiniłybyśmy,
byśmy zawiniły
2nd zawiniłbyś,
byś zawinił		 zawiniłabyś,
byś zawiniła		 zawiniłobyś,
byś zawiniło		 zawinilibyście,
byście zawinili		 zawiniłybyście,
byście zawiniły
3rd zawiniłby,
by zawinił		 zawiniłaby,
by zawiniła		 zawiniłoby,
by zawiniło		 zawiniliby,
by zawinili		 zawiniłyby,
by zawiniły
impersonal zawiniono by
imperative 1st niech zawinię zawińmy
2nd zawiń zawińcie
3rd niech zawini niech zawinią
passive adjectival participle zawiniony zawiniona zawinione zawinieni zawinione
anterior adverbial participle zawiniwszy
verbal noun zawinienie

Derived terms
adjective

Further reading
  • zawinić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zawinić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.