zaprosić

Polish

Etymology

From za- +‎ prosić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈprɔ.ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɕit͡ɕ
  • Syllabification: za‧pro‧sić

Verb

zaprosić pf (imperfective zapraszać)

  1. (transitive) to invite

Conjugation
Conjugation of zaprosić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaprosić
future tense 1st zaproszę zaprosimy
2nd zaprosisz zaprosicie
3rd zaprosi zaproszą
impersonal zaprosi się
past tense 1st zaprosiłem,
-(e)m zaprosił		 zaprosiłam,
-(e)m zaprosiła		 zaprosiłom,
-(e)m zaprosiło		 zaprosiliśmy,
-(e)śmy zaprosili		 zaprosiłyśmy,
-(e)śmy zaprosiły
2nd zaprosiłeś,
-(e)ś zaprosił		 zaprosiłaś,
-(e)ś zaprosiła		 zaprosiłoś,
-(e)ś zaprosiło		 zaprosiliście,
-(e)ście zaprosili		 zaprosiłyście,
-(e)ście zaprosiły
3rd zaprosił zaprosiła zaprosiło zaprosili zaprosiły
impersonal zaproszono
conditional 1st zaprosiłbym,
bym zaprosił		 zaprosiłabym,
bym zaprosiła		 zaprosiłobym,
bym zaprosiło		 zaprosilibyśmy,
byśmy zaprosili		 zaprosiłybyśmy,
byśmy zaprosiły
2nd zaprosiłbyś,
byś zaprosił		 zaprosiłabyś,
byś zaprosiła		 zaprosiłobyś,
byś zaprosiło		 zaprosilibyście,
byście zaprosili		 zaprosiłybyście,
byście zaprosiły
3rd zaprosiłby,
by zaprosił		 zaprosiłaby,
by zaprosiła		 zaprosiłoby,
by zaprosiło		 zaprosiliby,
by zaprosili		 zaprosiłyby,
by zaprosiły
impersonal zaproszono by
imperative 1st niech zaproszę zaprośmy
2nd zaproś zaproście
3rd niech zaprosi niech zaproszą
passive adjectival participle zaproszony zaproszona zaproszone zaproszeni zaproszone
anterior adverbial participle zaprosiwszy
verbal noun zaproszenie

Further reading
  • zaprosić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaprosić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.