zapowiednik

Polish

Etymology

From zapowiedzieć +‎ -nik. First attested in 1809.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /za.pɔˈvjɛd.ɲik/
Rhymes: -ɛdɲik
Syllabification: za‧po‧wied‧nik

Noun

zapowiednik m inan

(obsolete) promise, omen (sign of what's to come)
Synonyms: prognostyk, przedsionek, omen, zapowiedź, zwiastun

Declension

Declension of zapowiednik

	singular	plural
nominative	zapowiednik	zapowiedniki
genitive	zapowiednika	zapowiedników
dative	zapowiednikowi	zapowiednikom
accusative	zapowiednik	zapowiedniki
instrumental	zapowiednikiem	zapowiednikami
locative	zapowiedniku	zapowiednikach
vocative	zapowiedniku	zapowiedniki

Related terms

adjective

zapowiedni

nouns

verbs

powiedzieć pf, powiadać impf
zapowiedzieć pf, zapowiadać impf

References

Friedrich August Ludwig Burgsdorf (1809) Umieiętność lasowa czyli Rękoksiąg dla właścicieli lasów i ich leśniczych : pod tytułem Powszechna teoretyczno-praktyczna wszystkich lasowych umieiętności nauka‎ (in Polish), volume 1, page 185

Further reading

zapowiednik in Polish dictionaries at PWN
Aleksander Zdanowicz (1861) “zapowiednik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zapowiednik”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 8, Warsaw, page 229

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.