zakwiczeć

Polish

Etymology

From za- +‎ kwiczeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈkfi.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -it͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: za‧kwi‧czeć

Verb

zakwiczeć pf (imperfective kwiczeć)

  1. (intransitive) to oink, to grunt

Conjugation
Conjugation of zakwiczeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zakwiczeć
future tense 1st zakwiczę zakwiczymy
2nd zakwiczysz zakwiczycie
3rd zakwiczy zakwiczą
impersonal zakwiczy się
past tense 1st zakwiczałem,
-(e)m zakwiczał		 zakwiczałam,
-(e)m zakwiczała		 zakwiczałom,
-(e)m zakwiczało		 zakwiczeliśmy,
-(e)śmy zakwiczeli		 zakwiczałyśmy,
-(e)śmy zakwiczały
2nd zakwiczałeś,
-(e)ś zakwiczał		 zakwiczałaś,
-(e)ś zakwiczała		 zakwiczałoś,
-(e)ś zakwiczało		 zakwiczeliście,
-(e)ście zakwiczeli		 zakwiczałyście,
-(e)ście zakwiczały
3rd zakwiczał zakwiczała zakwiczało zakwiczeli zakwiczały
impersonal zakwiczano
conditional 1st zakwiczałbym,
bym zakwiczał		 zakwiczałabym,
bym zakwiczała		 zakwiczałobym,
bym zakwiczało		 zakwiczelibyśmy,
byśmy zakwiczeli		 zakwiczałybyśmy,
byśmy zakwiczały
2nd zakwiczałbyś,
byś zakwiczał		 zakwiczałabyś,
byś zakwiczała		 zakwiczałobyś,
byś zakwiczało		 zakwiczelibyście,
byście zakwiczeli		 zakwiczałybyście,
byście zakwiczały
3rd zakwiczałby,
by zakwiczał		 zakwiczałaby,
by zakwiczała		 zakwiczałoby,
by zakwiczało		 zakwiczeliby,
by zakwiczeli		 zakwiczałyby,
by zakwiczały
impersonal zakwiczano by
imperative 1st niech zakwiczę zakwiczmy
2nd zakwicz zakwiczcie
3rd niech zakwiczy niech zakwiczą
anterior adverbial participle zakwiczawszy
verbal noun zakwiczenie

Further reading
  • zakwiczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zakwiczeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.