zagoić

Polish

Etymology

From za- +‎ goić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈɡɔ.it͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: za‧go‧ić

Verb

zagoić pf (imperfective goić)

  1. (transitive) to heal (e.g. a cut or wound)
  2. (transitive, figurative, literary) to calm, to heal (problems or suffering)
  3. (reflexive with się) to cicatrize, to scab over

Conjugation
Conjugation of zagoić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zagoić
future tense 1st zagoję zagoimy
2nd zagoisz zagoicie
3rd zagoi zagoją
impersonal zagoi się
past tense 1st zagoiłem,
-(e)m zagoił		 zagoiłam,
-(e)m zagoiła		 zagoiłom,
-(e)m zagoiło		 zagoiliśmy,
-(e)śmy zagoili		 zagoiłyśmy,
-(e)śmy zagoiły
2nd zagoiłeś,
-(e)ś zagoił		 zagoiłaś,
-(e)ś zagoiła		 zagoiłoś,
-(e)ś zagoiło		 zagoiliście,
-(e)ście zagoili		 zagoiłyście,
-(e)ście zagoiły
3rd zagoił zagoiła zagoiło zagoili zagoiły
impersonal zagojono
conditional 1st zagoiłbym,
bym zagoił		 zagoiłabym,
bym zagoiła		 zagoiłobym,
bym zagoiło		 zagoilibyśmy,
byśmy zagoili		 zagoiłybyśmy,
byśmy zagoiły
2nd zagoiłbyś,
byś zagoił		 zagoiłabyś,
byś zagoiła		 zagoiłobyś,
byś zagoiło		 zagoilibyście,
byście zagoili		 zagoiłybyście,
byście zagoiły
3rd zagoiłby,
by zagoił		 zagoiłaby,
by zagoiła		 zagoiłoby,
by zagoiło		 zagoiliby,
by zagoili		 zagoiłyby,
by zagoiły
impersonal zagojono by
imperative 1st niech zagoję zagójmy
2nd zagój zagójcie
3rd niech zagoi niech zagoją
passive adjectival participle zagojony zagojona zagojone zagojeni zagojone
anterior adverbial participle zagoiwszy
verbal noun zagojenie

Further reading
  • zagoić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zagoić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.