zaginąć

See also: zaginać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zaginąć, from Proto-Slavic *zagynǫti. By surface analysis, za- +‎ ginąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈɡi.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -inɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: za‧gi‧nąć

Verb

zaginąć pf

  1. (intransitive) to go missing

Conjugation
Conjugation of zaginąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaginąć
future tense 1st zaginę zaginiemy
2nd zaginiesz zaginiecie
3rd zaginie zaginą
impersonal zaginie się
past tense 1st zaginąłem,
-(e)m zaginął		 zaginęłam,
-(e)m zaginęła		 zaginęłom,
-(e)m zaginęło		 zaginęliśmy,
-(e)śmy zaginęli		 zaginęłyśmy,
-(e)śmy zaginęły
2nd zaginąłeś,
-(e)ś zaginął		 zaginęłaś,
-(e)ś zaginęła		 zaginęłoś,
-(e)ś zaginęło		 zaginęliście,
-(e)ście zaginęli		 zaginęłyście,
-(e)ście zaginęły
3rd zaginął zaginęła zaginęło zaginęli zaginęły
impersonal zaginięto
conditional 1st zaginąłbym,
bym zaginął		 zaginęłabym,
bym zaginęła		 zaginęłobym,
bym zaginęło		 zaginęlibyśmy,
byśmy zaginęli		 zaginęłybyśmy,
byśmy zaginęły
2nd zaginąłbyś,
byś zaginął		 zaginęłabyś,
byś zaginęła		 zaginęłobyś,
byś zaginęło		 zaginęlibyście,
byście zaginęli		 zaginęłybyście,
byście zaginęły
3rd zaginąłby,
by zaginął		 zaginęłaby,
by zaginęła		 zaginęłoby,
by zaginęło		 zaginęliby,
by zaginęli		 zaginęłyby,
by zaginęły
impersonal zaginięto by
imperative 1st niech zaginę zagińmy
2nd zagiń zagińcie
3rd niech zaginie niech zaginą
anterior adverbial participle zaginąwszy
verbal noun zaginięcie

Further reading
  • zaginąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaginąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.