zadąć
Old Polish
Verb
zadąć pf
- to blow, sometimes here as a sign of contempt
- 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie, , , page 257:
- Zadąliscze conflastis (in omni loco... offertur nomini meo oblatio munda..., et vos polluistis illud... et exsufflastis illud... et intulistis de rapinis claudum et languidum Mal 1, 13)
- [Zadąliście conflastis (in omni loco... offertur nomini meo oblatio munda..., et vos polluistis illud... et exsufflastis illud... et intulistis de rapinis claudum et languidum Mal 1, 13)]
Descendants
- Polish: zadąć
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “zadąć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish zadąć. By surface analysis, za- + dąć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈza.dɔɲt͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈza.dɔ̃t͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -adɔɲt͡ɕ
- Syllabification: za‧dąć
Verb
zadąć pf (imperfective zadymać)
- (transitive, of wind) to blow hard [+ w (accusative) = into what], [+ od (genitive) = from where]
- (transitive, of snow or rain) to cover, to strew (to cover during a gale or flurry)
- (transitive) to blow (to push air through something producing sound) [+ w (accusative) = into what]
- (transitive, of an object) to blow (to give sound)
Conjugation
| Conjugation of zadąć pf | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| person | singular | plural | |||||||||||||||||
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
| infinitive | zadąć | ||||||||||||||||||
| future tense | 1st | zadmę | zadmiemy | ||||||||||||||||
| 2nd | zadmiesz | zadmiecie | |||||||||||||||||
| 3rd | zadmie | zadmą | |||||||||||||||||
| impersonal | zadmie się | ||||||||||||||||||
| past tense | 1st | zadąłem, -(e)m zadął |
zadęłam, -(e)m zadęła |
zadęłom, -(e)m zadęło |
zadęliśmy, -(e)śmy zadęli |
zadęłyśmy, -(e)śmy zadęły | |||||||||||||
| 2nd | zadąłeś, -(e)ś zadął |
zadęłaś, -(e)ś zadęła |
zadęłoś, -(e)ś zadęło |
zadęliście, -(e)ście zadęli |
zadęłyście, -(e)ście zadęły | ||||||||||||||
| 3rd | zadął | zadęła | zadęło | zadęli | zadęły | ||||||||||||||
| impersonal | zadęto | ||||||||||||||||||
| conditional | 1st | zadąłbym, bym zadął |
zadęłabym, bym zadęła |
zadęłobym, bym zadęło |
zadęlibyśmy, byśmy zadęli |
zadęłybyśmy, byśmy zadęły | |||||||||||||
| 2nd | zadąłbyś, byś zadął |
zadęłabyś, byś zadęła |
zadęłobyś, byś zadęło |
zadęlibyście, byście zadęli |
zadęłybyście, byście zadęły | ||||||||||||||
| 3rd | zadąłby, by zadął |
zadęłaby, by zadęła |
zadęłoby, by zadęło |
zadęliby, by zadęli |
zadęłyby, by zadęły | ||||||||||||||
| impersonal | zadęto by | ||||||||||||||||||
| imperative | 1st | niech zadmę | zadmijmy | ||||||||||||||||
| 2nd | zadmij | zadmijcie | |||||||||||||||||
| 3rd | niech zadmie | niech zadmą | |||||||||||||||||
| passive adjectival participle | zadęty | zadęta | zadęte | zadęci | zadęte | ||||||||||||||
| anterior adverbial participle | zadąwszy | ||||||||||||||||||
| verbal noun | zadęcie | ||||||||||||||||||
Further reading
- zadąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zadąć in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zadąć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zadąć”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “zadąć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zadąć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 62
- zadąć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.