zaburzyć

Polish

Etymology

From za- +‎ burzyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈbu.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: za‧bu‧rzyć

Verb

zaburzyć pf (imperfective zaburzać)

  1. (transitive) to disturb, to disrupt

Conjugation
Conjugation of zaburzyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaburzyć
future tense 1st zaburzę zaburzymy
2nd zaburzysz zaburzycie
3rd zaburzy zaburzą
impersonal zaburzy się
past tense 1st zaburzyłem,
-(e)m zaburzył		 zaburzyłam,
-(e)m zaburzyła		 zaburzyłom,
-(e)m zaburzyło		 zaburzyliśmy,
-(e)śmy zaburzyli		 zaburzyłyśmy,
-(e)śmy zaburzyły
2nd zaburzyłeś,
-(e)ś zaburzył		 zaburzyłaś,
-(e)ś zaburzyła		 zaburzyłoś,
-(e)ś zaburzyło		 zaburzyliście,
-(e)ście zaburzyli		 zaburzyłyście,
-(e)ście zaburzyły
3rd zaburzył zaburzyła zaburzyło zaburzyli zaburzyły
impersonal zaburzono
conditional 1st zaburzyłbym,
bym zaburzył		 zaburzyłabym,
bym zaburzyła		 zaburzyłobym,
bym zaburzyło		 zaburzylibyśmy,
byśmy zaburzyli		 zaburzyłybyśmy,
byśmy zaburzyły
2nd zaburzyłbyś,
byś zaburzył		 zaburzyłabyś,
byś zaburzyła		 zaburzyłobyś,
byś zaburzyło		 zaburzylibyście,
byście zaburzyli		 zaburzyłybyście,
byście zaburzyły
3rd zaburzyłby,
by zaburzył		 zaburzyłaby,
by zaburzyła		 zaburzyłoby,
by zaburzyło		 zaburzyliby,
by zaburzyli		 zaburzyłyby,
by zaburzyły
impersonal zaburzono by
imperative 1st niech zaburzę zaburzmy
2nd zaburz zaburzcie
3rd niech zaburzy niech zaburzą
passive adjectival participle zaburzony zaburzona zaburzone zaburzeni zaburzone
anterior adverbial participle zaburzywszy
verbal noun zaburzenie
noun

Further reading
  • zaburzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaburzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.