wznowić

Polish

Etymology

From wz- +‎ nowy +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvznɔ.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvit͡ɕ
  • Syllabification: wzno‧wić

Verb

wznowić pf (imperfective wznawiać)

  1. (transitive) to recommence, to reissue, to restart, to resume
  2. (reflexive with się) to be reissued

Conjugation
Conjugation of wznowić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wznowić
future tense 1st wznowię wznowimy
2nd wznowisz wznowicie
3rd wznowi wznowią
impersonal wznowi się
past tense 1st wznowiłem,
-(e)m wznowił		 wznowiłam,
-(e)m wznowiła		 wznowiłom,
-(e)m wznowiło		 wznowiliśmy,
-(e)śmy wznowili		 wznowiłyśmy,
-(e)śmy wznowiły
2nd wznowiłeś,
-(e)ś wznowił		 wznowiłaś,
-(e)ś wznowiła		 wznowiłoś,
-(e)ś wznowiło		 wznowiliście,
-(e)ście wznowili		 wznowiłyście,
-(e)ście wznowiły
3rd wznowił wznowiła wznowiło wznowili wznowiły
impersonal wznowiono
conditional 1st wznowiłbym,
bym wznowił		 wznowiłabym,
bym wznowiła		 wznowiłobym,
bym wznowiło		 wznowilibyśmy,
byśmy wznowili		 wznowiłybyśmy,
byśmy wznowiły
2nd wznowiłbyś,
byś wznowił		 wznowiłabyś,
byś wznowiła		 wznowiłobyś,
byś wznowiło		 wznowilibyście,
byście wznowili		 wznowiłybyście,
byście wznowiły
3rd wznowiłby,
by wznowił		 wznowiłaby,
by wznowiła		 wznowiłoby,
by wznowiło		 wznowiliby,
by wznowili		 wznowiłyby,
by wznowiły
impersonal wznowiono by
imperative 1st niech wznowię wznówmy
2nd wznów wznówcie
3rd niech wznowi niech wznowią
passive adjectival participle wznowiony wznowiona wznowione wznowieni wznowione
anterior adverbial participle wznowiwszy
verbal noun wznowienie

Further reading
  • wznowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wznowić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.