wystarać

Polish

Etymology

From wy- +‎ starać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈsta.rat͡ɕ/
  • Rhymes: -arat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧sta‧rać

Verb

wystarać pf

  1. (reflexive with się) to procure, to obtain (acquire through effort) [+ o (accusative) = something]

Conjugation
Conjugation of wystarać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wystarać
future tense 1st wystaram wystaramy
2nd wystarasz wystaracie
3rd wystara wystarają
impersonal wystara się
past tense 1st wystarałem,
-(e)m wystarał		 wystarałam,
-(e)m wystarała		 wystarałom,
-(e)m wystarało		 wystaraliśmy,
-(e)śmy wystarali		 wystarałyśmy,
-(e)śmy wystarały
2nd wystarałeś,
-(e)ś wystarał		 wystarałaś,
-(e)ś wystarała		 wystarałoś,
-(e)ś wystarało		 wystaraliście,
-(e)ście wystarali		 wystarałyście,
-(e)ście wystarały
3rd wystarał wystarała wystarało wystarali wystarały
impersonal wystarano
conditional 1st wystarałbym,
bym wystarał		 wystarałabym,
bym wystarała		 wystarałobym,
bym wystarało		 wystaralibyśmy,
byśmy wystarali		 wystarałybyśmy,
byśmy wystarały
2nd wystarałbyś,
byś wystarał		 wystarałabyś,
byś wystarała		 wystarałobyś,
byś wystarało		 wystaralibyście,
byście wystarali		 wystarałybyście,
byście wystarały
3rd wystarałby,
by wystarał		 wystarałaby,
by wystarała		 wystarałoby,
by wystarało		 wystaraliby,
by wystarali		 wystarałyby,
by wystarały
impersonal wystarano by
imperative 1st niech wystaram wystarajmy
2nd wystaraj wystarajcie
3rd niech wystara niech wystarają
anterior adverbial participle wystarawszy
verbal noun wystaranie

Further reading
  • wystarać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wystarać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.