wykipieć

Polish

Etymology

From wy- +‎ kipieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈki.pjɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ipjɛt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ki‧pieć

Verb

wykipieć pf (imperfective kipieć)

  1. (intransitive) to boil, to boil over
  2. (intransitive) to seethe, to churn

Conjugation
Conjugation of wykipieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykipieć
future tense 1st wykipię wykipimy
2nd wykipisz wykipicie
3rd wykipi wykipią
impersonal wykipi się
past tense 1st wykipiałem,
-(e)m wykipiał		 wykipiałam,
-(e)m wykipiała		 wykipiałom,
-(e)m wykipiało		 wykipieliśmy,
-(e)śmy wykipieli		 wykipiałyśmy,
-(e)śmy wykipiały
2nd wykipiałeś,
-(e)ś wykipiał		 wykipiałaś,
-(e)ś wykipiała		 wykipiałoś,
-(e)ś wykipiało		 wykipieliście,
-(e)ście wykipieli		 wykipiałyście,
-(e)ście wykipiały
3rd wykipiał wykipiała wykipiało wykipieli wykipiały
impersonal wykipiano
conditional 1st wykipiałbym,
bym wykipiał		 wykipiałabym,
bym wykipiała		 wykipiałobym,
bym wykipiało		 wykipielibyśmy,
byśmy wykipieli		 wykipiałybyśmy,
byśmy wykipiały
2nd wykipiałbyś,
byś wykipiał		 wykipiałabyś,
byś wykipiała		 wykipiałobyś,
byś wykipiało		 wykipielibyście,
byście wykipieli		 wykipiałybyście,
byście wykipiały
3rd wykipiałby,
by wykipiał		 wykipiałaby,
by wykipiała		 wykipiałoby,
by wykipiało		 wykipieliby,
by wykipieli		 wykipiałyby,
by wykipiały
impersonal wykipiano by
imperative 1st niech wykipię wykipmy
2nd wykip wykipcie
3rd niech wykipi niech wykipią
anterior adverbial participle wykipiawszy
verbal noun wykipienie

Further reading
  • wykipieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykipieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.