wykazać

Polish

Etymology

From wy- +‎ kazać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈka.zat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -azat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ka‧zać

Verb

wykazać pf (imperfective wykazywać)

  1. (transitive) to demonstrate, to prove, to evince, to show
  2. (transitive) to display, to exhibit
  3. (transitive) to declare, to disclose
  4. (reflexive with się) to prove oneself

Conjugation
Conjugation of wykazać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykazać
future tense 1st wykażę wykażemy
2nd wykażesz wykażecie
3rd wykaże wykażą
impersonal wykaże się
past tense 1st wykazałem,
-(e)m wykazał		 wykazałam,
-(e)m wykazała		 wykazałom,
-(e)m wykazało		 wykazaliśmy,
-(e)śmy wykazali		 wykazałyśmy,
-(e)śmy wykazały
2nd wykazałeś,
-(e)ś wykazał		 wykazałaś,
-(e)ś wykazała		 wykazałoś,
-(e)ś wykazało		 wykazaliście,
-(e)ście wykazali		 wykazałyście,
-(e)ście wykazały
3rd wykazał wykazała wykazało wykazali wykazały
impersonal wykazano
conditional 1st wykazałbym,
bym wykazał		 wykazałabym,
bym wykazała		 wykazałobym,
bym wykazało		 wykazalibyśmy,
byśmy wykazali		 wykazałybyśmy,
byśmy wykazały
2nd wykazałbyś,
byś wykazał		 wykazałabyś,
byś wykazała		 wykazałobyś,
byś wykazało		 wykazalibyście,
byście wykazali		 wykazałybyście,
byście wykazały
3rd wykazałby,
by wykazał		 wykazałaby,
by wykazała		 wykazałoby,
by wykazało		 wykazaliby,
by wykazali		 wykazałyby,
by wykazały
impersonal wykazano by
imperative 1st niech wykażę wykażmy
2nd wykaż wykażcie
3rd niech wykaże niech wykażą
passive adjectival participle wykazany wykazana wykazane wykazani wykazane
anterior adverbial participle wykazawszy
verbal noun wykazanie

Further reading
  • wykazać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykazać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.